امام زمان بيشتر در چه مکان هايي از روي زمين رفت و آمد دارند و ما چگونه مي‎توانيم آن حضرت را بشناسيم؟

از برخي روايات و حكايات معتبر چنين استفاده مي‎شود كه امام زمان ( عليه السّلام ) در عصر غيبت كبري، در مكان خاص و شهر معيني استقرار دايمي ندارد؛ و به طور ناشناس در بين مردم زندگي و رفت و آمد دارد. چنان كه صيرفي از امام صادق ( عليه السّلام ) روايت مي‎كند كه فرمود: صاحب الامر ( عليه السّلام ) از اين جهت با يوسف ( عليه السّلام ) شباهت دارد كه برادران يوسف، با اينكه عاقل و دانا بودند و قبلاً هم با وي معاشرت داشتند، وقتي به محضرش شرفياب شدند، تا خودش را معرفي ننمود، او را نشناختند، و با اينكه بين او و يعقوب ( عليه السّلام ) بيش از هجده روز راه فاصله نبود، يعقوب از وي اطلاعي نداشت. پس چرا اين مردم انكار مي‎كنند كه خداوند همين عمل را نسبت به حجت خويش حضرت صاحب الامر (‌ عليه السّلام ) نيز انجام دهد؟! آن حضرت هم در بين مردم تردد مي‎كند و در بازارشان راه برود و بر فرششان قدم بگذارد ولي او را نشناسند، و به همين وضع زندگي كند تا خداوند به او اذن معرفي به مردم را بدهد.» از جمله شهرهايي كه به طور مسلم به مقدم مبارك امام زمان ( عليه السّلام) مزين شده است مدينه طيبه، مكة معظمه، نجف اشرف، كوفه، كربلا، كاظمين،‌سامرا، مشهد، قم و بغداد است و نيز مقام ها و مكان هايي كه آن حضرت تشريف فرما شده‎اند متعدد است مانند مسجد جمكران، مسجد كوفه، مسجد سهله، ولي مكان معين و دايمي نمي‎توان براي حضرتش بيان كرد. گفتم كه از تو پرسم نشان كويت گفتا نشان چه پرسي؟‌آن كوي بي‎نشان است پس به طور خلاصه مي‎توان گفت كه حضرت (ع) در روي زمين زندگي مي‎كنند و در محل هاي خاصي هم حضور پيدا كرده‎اند اما به هيچ وجه نمي‎توان گفت كه حضرت در كجا هستند و در آينده كجا حضور پيدا خواهند كرد. ؛ ديدار و رويارويي با آن حضرت (ع) به سه صورت ممكن است پيش آيد: 1. ديدار حضرت مهدي ( عليه السّلام ) با عنوان غير واقعي ايشان، به طوري كه كاملاً براي ديدار كننده ناشناس باشد. اين گونه ديدار، به فراواني براي كساني كه در محل زندگي ايشان سكونت دارند و يا افرادي كه با ايشان برخورد مي‎نمايند روي مي‎دهد. 2. ديدار با حضرت(ع) در عنوان حقيقي ايشان (در عنوان امامت) بدون اينكه اين امر را ملاقات كننده متوجه باشد و پس از پايان گرفتن ديدار متوجه گردد كه چه كسي را ملاقات كرده است؛ اين نوع ملاقات همان حالتي است كه اكثر ديدارهاي نقل شده را شامل مي‎گردد. 3. ديدار با حضرت با عنوان حقيقي ايشان، در حالي كه ديدار كننده نيز در اثناي ملاقات متوجه باشد كه ملاقات شونده امام زمان (ع) مي‎باشد اين نوع ديدار بسيار كم نقل شده زيرا معمولاً مخالف مصلحت است و با غيبت تامه و كامل حضرت مهدي (‌ عليه السّلام ) منافات دارد. بابر اين هر شيعه پاك سرشتي مي‎تواند آن حضرت را به صورت اول و دوم ملاقات كند ولي بايد توفيق رفيقش شود، از گناهان و موارد شبهه و مشكوك پرهيز كرده و درون خويش را از الودگي ها پاك كند، و از طرفي به ايمان و يقين و صفات پسنديده، انجام واجبات و مستحبات و ذكر حق تعالي جان خود را آراسته كرده، دررفع نيازمندي هاي مردم و اصلاح جامعه كوشا باشد، تا نور ولايت او در دل، و جمال او در چشمش تابيدن گيرد. گفتم كه روي ماهت از من چرا نهان است گفتا تو خود حجابي، ورنه رخم عيان است. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه