فرجام بهشت یا دوزخ برای انسان از مقوله «شدنی» هاست یعنی ما باید به این دنیا بیاییم تا بهشتی یا جهنمی «بشویم» و ظرف وجود ما با حضور در این دنیا و طی مراحل علمی و عملی او گذر از فراز و نشیب ها شکل می گیرد. بنابراین تا به دنیا نیاییم پاداش و کیفر معنا پیدا نمی کند. و علم الهی هم تابع همین مساله است، یعنی او واقعیتی که ما با اختیار خود در زندگی دنیا بر می گزینیم و سرانجامی که در پی آن، افعال اختیاری خود می سازیم را می داند مثل معلمی که می داند فلان دانش آموز کوشا است و موفق. بنابراین اگر به دنیا آمدن و عمل اختیاری نبرد آن علم الهی هم نبود و بهشتی و جهنمی هم نمی بود.

فرجام بهشت یا دوزخ برای انسان از مقوله «شدنی» هاست یعنی ما باید به این دنیا بیاییم تا بهشتی یا جهنمی «بشویم» و ظرف وجود ما با حضور در این دنیا و طی مراحل علمی و عملی او گذر از فراز و نشیب ها شکل می گیرد. بنابراین تا به دنیا نیاییم پاداش و کیفر معنا پیدا نمی کند. و علم الهی هم تابع همین مساله است، یعنی او واقعیتی که ما با اختیار خود در زندگی دنیا بر می گزینیم و سرانجامی که در پی آن، افعال اختیاری خود می سازیم را می داند مثل معلمی که می داند فلان دانش آموز کوشا است و موفق. بنابراین اگر به دنیا آمدن و عمل اختیاری نبرد آن علم الهی هم نبود و بهشتی و جهنمی هم نمی بود. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه