تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
همان طور که در پرسش به آن اشاره شده است؛ لازمه نبوت و امامت، عصمت است. چون بدون عصمت نقض غرض می شود. غرض از فرستادن پیامبر و امام، طاعت و بندگی و گناه نکردن است. امام و پیامبر الگوی مردم هستند و اگر معصوم نباشند و اهل گناه باشند؛ لازم می آید که مردم ایشان را در انجام گناه، الگو قرار دهند.
امّا عکسش درست نیست. یعنی این طور نیست که لازمۀ عصمت نیز نبوت و امامت، باشد؛ یعنی لازم نیست هر معصومی پیامبر و یا امام باشد.
حضرت مریم علیها السلام زن معصومی بود که خداوند در قرآن می فرماید: «وَ إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاکِ وَ طَهَّرَکِ وَ اصْطَفاکِ عَلی نِساءِ الْعالَمین؛ به یاد آورید؛ هنگامی را که فرشتگان گفتند: ای مریم! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته و بر تمام زنان جهان، برتری داده است»(آل عمران، 42) ولی آن حضرت، نه امام بود و نه پیامبر. هم چنین حضرت فاطمه سلام الله علیها با این که از مقام نبوت و امامت برخوردار نبودند، امّا دارای مقام عصمت بودند.
این مقام علاوه بر شایستگی که در افراد معصوم وجود دارد؛ یک موهبت الاهی است. این طور نیست که خداوند به هر فردی عصمت دهد. کسانی که شناخت بالایی از وجود خدا دارند؛ از گناه و معصیت اجتناب می کنند؛ به واجبات اهمیت می دهند؛ خداوند نیز به آنان کمک می کند تا به این مقام نائل شوند. عصمت حضرت زهرا(س) برای تربیت دو امام همام؛ حسنین علیهما السلام؛ و هم کفو بودن حضرت علی علیه السلام و ام الائمه بودن، لازم بود.
.
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.