دانشجوی محترم در پاسخ به سوال شما فارغ از اینکه گوینده این سخنان چه کسی می باشد (با توجه به اینکه این مرکز در قبال اظهار نظر شخصی افراد مسئولیتی ندارد) لازم است چند نکته را خدمت شما بیان نماییم:۱–اینکه گفته شده است طرح مساله سلامت انتخابات به عنوان رمز شورش بود در واقع به این معنا بود که القای این مساله که «انتخابات باید سالم باشد» زمینه چینی برای شورش بود .

دانشجوی محترم در پاسخ به سوال شما فارغ از اینکه گوینده این سخنان چه کسی می باشد (با توجه به اینکه این مرکز در قبال اظهار نظر شخصی افراد مسئولیتی ندارد) لازم است چند نکته را خدمت شما بیان نماییم:1–اینکه گفته شده است طرح مساله سلامت انتخابات به عنوان رمز شورش بود در واقع به این معنا بود که القای این مساله که «انتخابات باید سالم باشد» زمینه چینی برای شورش بود . البته در این میان ممکن است گفته شود طرح چنین جمله ای ، هیچ دلالتی بر شورش ندارد و در واقع تاکیدی است بر لزوم سالم بودن انتخابات و به همین دلیل نباید از آن موضوعی همچون شورش برداشت شود که در پاسخ می گوییم ، اصل این سخن ، سخنی است کاملا منطقی و درست که هر کسی بیان کند ایرادی ندارد اما مساله اینجاست که کسانی که این سخن را مطرح می کردند با توجه به شواهدی که بعدها به اثبات رسید از آن در جهت آماده سازی برای شورش و ایجاد فتنه 88 استفاده می کردند . در واقع همانگونه که شواهد بعدی از جمله اعترافات امثال ابطحی در دادگاه نشان داد ، واژه هایی همچون تقلب بزرگ در انتخابات سال 88 ، رمز آشوب آن سال بود و به همین دلیل با توجه به آن شواهد می توان دریافت که طرح مطالبی نظیر «سلامت انتخابات» در واقع مقدمه ای برای این شورش بود . لذا سخنان کسانی که طرح چنین مطالبی را رمز آشوب تلقی می کنند ناظر به حوادث پیش آمده در سال 88 و شواهدی می باشد که ثابت کننده طراحی ها و برنامه ریزی ها برای آشوب بود . به عبارتی حدود یک سال پیش از انتخابات سال 88 کمیته ای با عنوان کمیته صیانت از آرا شکل گرفت که تشکیل این کمیته امری در جهت زمینه سازی برای تشکیک در سلامت انتخابات بود . چرا که انتخابات در نظام جمهوری اسلامی ساز و کار خاصی دارد و نهادهای ناظر مسئول اعم از شورای نگهبان ، معتمدان محلی ، نمایندگان کاندیداها و ... بر آن نظارت دارند و با توجه به چنین فرایندی ، مساله سلامت انتخابات تضمین شده است . در این میان طرح مسائلی نظیر سلامت انتخابات با وجود سالم بودن فرایند انتخابات ، به نوعی القای شبهه عدم سلامت انتخابات به جامعه می باشد و این تصور را به وجود می آورد که گویی قرار است انتخاباتی ناسالم برگزار شود و به همین دلیل ذهن ها آماده برای اعلام هر گونه عدم سلامت در انتخابات می شود و پس از اینکه نتایج انتخابات با خواست گروه مورد نظر ، یکسان نبود به راحتی می توان القای ناسالم بودن انتخابات را نمود و مردم را به شورش فراخواند که این کار دقیقا همان کاری بود که در سال 88 انجام گرفت و درآن ضمن تشکیل کمیته صیانت از آراء ، مدام بر این نکته که انتخابات باید سالم برگزار شود و اگر تقلب شود مردم به خیابان ها خواهند ریخت و امثال اینها تاکید می شد و طبیعی است که با توجه به این همه شواهد و قرائن می توان دریافت که همه این القائات در جهت آماده سازی برای شورشی بود که پس از انتخابات تا ماه ها کشور را درگیر خود ساخت. 2 – سلامت انتخابات قطعا یکی از مهمترین فاکتورهای برگزاری هر انتخاباتی است و در این مسیر مطالبه سلامت انتخابات ، یک حق برای عموم مردم می باشد . بر این اساس قانونگذار در جمهوری اسلامی ایران بیشترین اقدامات را در مسیر تضمین سلامت انتخابات انجام داده است به گونه ای که هم کاندیداها با اطمینان به سلامت انتخابات در آن مشارکت می جویند و هم اینکه مردم با اعتقاد به سلامت انتخابات در آن حاضر می شوند و با توجه به همین موضوع حماسه های حضور سه دهه گذشته را رقم زده اند . از طرفی سلامت انتخابات و تضمین آزاد بودن آن ساز و کاری دارد که دقیقا رعایت می شود به همین دلیل اگر فرد یا گروهی وارد فرایند انتخابات می شود در واقع این ساز و کار را پذیرفته و باید به لوازم آن از جمله تحمل شکست احتمالی و طرح شکایت از طریق مراجع قانونی در مورد تخلفات احتمالی ، تن در دهد . همچنین یکی از لوازم پذیرش ورود در عرصه انتخابات این است که به مردم نیز تضمین دهد که این انتخابات سالم برگزار شده و آزادی انتخابات نیز در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی ، تضمین شده است . بنابر این چنین کسانی حق ندارند به القای تشکیک در زمینه سلامت انتخابات و یا آزاد نبودن آن در جامعه دامن بزنند و به همین دلیل طرح چنین مطالبی از سوی کسانی که وارد فرایند انتخابات می شوند نامعقول می باشد و به معنی نقض عمل خود آنان در ورود به این عرصه می باشد . البته در این میان سوالی پیش می آید و آن اینکه با توجه به اینکه به هر حال احتمال وجود تخلف در انتخابات وجود دارد ، لذا چه راهکاری برای این موضوع وجوددارد و آیا احتمال تخلف ، به خودی خود طرح موضوع سلامت انتخابات را موجه نمی سازد ؟ که در پاسخ باید گفت احتمال تخلف در هر انتخاباتی امری عقلایی است که هیچ کس آن را نمی تواند انکار کند . اما راهکار مقابله به تخلف ، القای شبهه عدم سلامت انتخابات ، قبل از انتخابات و شورش بعد از انتخابات نیست ، بلکه از آنجایی که خود قانون (همان قانونی که فرد با لحاظ آن وارد فرایند انتخابات شده است)، برای رسیدگی به تخلفات احتمالی راهکارهایی در نظر گرفته است بهترین راه این است که پس از انجام انتخابات و دادن احتمال عدم سلامت در برگزاری انتخابات ، شواهد مورد نظر خود را به مراجع صالح مربوطه تحویل داده و خواستار رسیدگی به شکایات گردد بدون اینکه مردم را به شورش فرا بخواند و یا کلیت نظام انتخابات را زیر سوال برد ، آن هم به بهانه اینکه نتیجه انتخابات مغایر با خواست وی می باشد که چنین کاری عین استبداد و دیکتاتوری است . به ویژه در باره انتخابات سال 88 همین موضوع مطرح است و همان کاندیداهای شکست خورده می توانستند از طریق راهکارهای قانونی به طرح شکایات خود بپردازند ولی آنها بدون اینکه چنین راهکار هایی را امتحان کنند و حداقل دعوت از مردم را در اولویت آخر قرار دهند در اولین مرحله ، ضمن اعلام تقلب بزرگ در انتخابات ،مردم را به حضور در صحنه و آشوب فرا خواندند و این در حالی بود که اولا آنها وقتی وارد انتخابات می شدند باید تبعات پذیرش قانون انتخابات را هم می پذیرفتندو ثانیا خود این افراد و دوستان آنان در همین فرایند انتخابات تا بالاترین پست های کشور را در اختیار گرفته بودند اما در آن مقطع هرگز اجازه نمی دادند که کسی در سلامت انتخابات شک کند ولی اکنون که مغایر با خواست آنان بود در آن تشکیک می کردند . نتیجه اینکه درخواست تضمین سلامت انتخابات مطالبه حقی است که به خاطر آن ، قانونگذار نهایت دقت را به این منظور را انجام داده است . اما تاکید بر این موضوع توسط کسانی که وارد فرایند انتخابات می شوند و به طور ضمنی تضمین قانونی سلامت انتخابات را تایید می کنند ، به جای اینکه گامی در مسیر تضمین سلامت انتخابات تلقی شود ، به معنای شبهه افکنی در سلامت انتخابات می باشد و درست نمی باشد و اگر کسی واقعا به دنبال سلامت انتخابات می باشد یا باید اساسا تا زمانی که قوانین موجود را تضمین کننده سلامت انتخابات نمی داند وارد انتخابات نشود ویا اینکه اگر وارد فرایند انتخابات شد ساز و کار آن و نیز تبعات آن را بپذیرد و سلامت انتخابات را تضمین شده بداند و برای تخلفات احتمالی نیز به جای جنجال آفرینی و دعوت به آشوب ، بهترین راه این است که از طریق مراجع قانونی اقدام نماید که این کار یکی از تبعات پذیرش فرایند قانون و قانون پذیری می باشد . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه