چرا برخي از فرقه هاي اسلام به مسئلة تقليد معتقد نيستند؟ آيا حتماً بايد از مرجع زنده تقليد كرد؟

همة فرقه هاي اسلامي به تقليد معتقدند، با اين تفاوت كه شيعه معتقد است از مجتهد زنده بايد تقليد كرد (بقا بر ميت هم با اجازة مجتهد زنده بايد باشد) از اين طريق مسئلة اجتهاد همواره زنده و بالنده و پويا است و بدين وسيله حكم مسايل مستحدثه و موضوعات نو و تازه از نظر حكم اسلامي به بن بست نمي رسد. از ظاهر دلايل تقليد مثل آية "فاسئلوا اهل الذّكر" و ادلة ديگر استفاده مي شود كه مرجع تقليد بايد زنده باشد، به اضافة اين كه به عقيدة شيعه مرجعيت، نيابت عامّه از حضرت ولي عصر(عج) است، بنابراين در مرجعيت، امامت و پيشوايي و رهبري نهفته است و امام و پيشوا بايد زنده باشد. اهل تسنن فقط از چهار نفر ميت تقليد مي كنند و نظر آن ها را معتبر مي دانند. 1ـ ابوحنيفه (نعمان بن ثابت) متوفاي 150 قمري. 2ـ عبدالله بن ادريس شافعي، متوفاي 240 ق. 3ـ احمد بن حنبل، متوفاي 240 ق. 4ـ مالك بن انس، متوفاي 174 يا 179 ق.(1) حتّي صوفيه و دراويش و اسماعيليه و ساير فرقه هاي شيعي و سنّي اهل تقليد از علماي خود هستند. البته آنان كه پاي بند دين نباشند، رجوع به متخصّص و آگاه در احكام دين (تقليد) ندارند. پي نوشت ها: 1. عبدالله مبلّغي آباداني، تاريخ اديان و مذاهب جهان، ج 3، ص 1185، 1192، 1193 و 1196.www.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه