(ابد) و (مقیم) از نظر لغوی و ریشه و مفهوم به چه معنا هستند و از نظر قرآنی چطور؟

کلمه «ابد» در لغت به معنای همیشه، پیوسته و مدت زمانی است پیوسته و غیر گسسته بر خلاف واژه زمان که پیوسته نیست.[1] در مورد کاربرد کلمه ابدی ر.ک: 11579؛ وجود ابدی و 44512؛ واقعیت ازلی و ابدی کلمه «مقیم» نیز در قرآن استفاده شده است[2] که مفسران در بیان آن آورده‌اند: «دائمی که استمرار دارد و هرگز قطع نمی‌شود و خروجی در آن نیست».[3] بنابر این، معنای دو کلمه «ابد» و «مقیم» در کاربرد چندان تفاوتی با یکدیگر ندارند؛ لذا بسیاری از مفسران هر یک از این دو کلمه را در تبیین دیگری و یا در کنار یکدیگر بیان داشته‌اند.[4]   [1] . قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج ‏1، ص 3، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، 1371ش؛ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق، داودی، صفوان عدنان، ص 59، دارالقلم‏، الدار الشامیة، دمشق، بیروت، چاپ اول، 1412ق. [2] . مائده، 37: «یُریدُونَ أَنْ یَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَ ما هُمْ بِخارِجینَ مِنْها وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقیمٌ»؛ همواره می‌خواهند از آتش بیرون آیند، ولی از آن بیرون شدنی نیستند و برای آنان عذابی دائم و پایدار است. [3] . شریف لاهیجی، محمد بن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تحقیق: حسینی ارموی (محدث)، میر جلال الدین، ج ‏1، ص 651، دفتر نشر داد، تهران، چاپ اول، 1373ش؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، ج 3، ص 295، ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372ش؛ ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمرو، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق، شمس الدین، محمد حسین، ج 3، ص 96، دار الکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، بیروت، چاپ اول، 1419ق. [4] . ر.ک: حسینی جرجانی، سید امیر ابوالفتوح، آیات الأحکام، تحقیق، اشراقی سرابی، میرزا ولی الله، ج 2، ص 49، نوید، تهران، چاپ اول، 1404ق؛ طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 5، ص 329، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق. .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/03

لینک کوتاه