۲۰ سال سن داشته و در حال حاضر قصد و شرایط ازدواج را ندارم. متاسفانه کنترل میل جنسی برای بنده سخت است. برای ازدواج موقت هم علاوه بر لزوم اذن پدر، در خانواده های ایرانی این کار مرسوم نیست. و پدرم نیز اجازه نمیدهند و ممکن است به خاطر این حرفم تنبیه هم شوم. در صورتی که شرعا ایرادی ندارد زمانی که ممکن است ازشهوت به گناه بیافتیم و ازدواج دائم هم مقدور نباشد! اما متاسفانه پدران ما از اسلام فقط نماز و روزه را یاد گرفتند. حال با این شرایطی که دارم و مطمئن هستم که افرد دیگری نیز چنین مشکلی دارند چه باید کرد؟ آیا باز هم خود ارضایی جایز نیست؟ به نطر بنده خود ارضایی بهتر از ازدواج موقت است. نه کسی متوجه می‌شود نه میل آدم سرکوب میشود.

غریزه جنسی یکی از قویترین غرایز است که دین مبین اسلام برای پاسخ به آن بر خلاف سایر مکاتب که یا راه افراط را در پیش گرفته‌اند و یا تفریط، راه میانه را پیشنهاد داده است که عبارتست از ازدواج (دائم/موقت) و یا مدیریت آن. مستحضرید نیاز جنسی، بر خلاف سایر نیازهای بیولوژیک، تابع ساعت زیستی بدن نیست بلکه ارتباط مستقیمی با افکار و رفتار دارد. لذا با کنترل مبادی ورودی فکر یعنی حواس پنچگانه و بویژه چشم و گوش، می‌توان پاسخ به این نیاز را تا فراهم شدن شرایط به تاخیر انداخت. همانگونه که بسیاری از افراد تا زمان ازدواج و مهیا شدن شرایط آن را به تاخیر می‌اندازند. در اینجا نکته‌ای روانشناختی قابل بیان است و آن اینکه سرکوب کردن غریزه جنسی نوعی مکانیزم دفاعی است که هرچند با گرفتار شدن به دام گناه، قابل مقایسه نیست، اما طبعا سرکوبی از بدترین مکانیزمهای دفاعی است که پیامدها و نتایج منفی را به دنبال دارد. لذا تا فراهم شدن شرایط ازدواج بهتر است از مکانیزمهای دیگر مانند تصعید و جابجایی استفاده شود. مثلا در صورتیکه این غریزه با برنامه‌ریزی و تمرکز بر فعالیتهای مختلف علمی، اجتماعی، شغلی، ورزشی و...مدیریت شود به آن سرکوبی گفته نمی‌شود بلکه این نیاز با جابجایی مواجه شده است. اما اینکه اسلام راه را باز گذاشته است(ازدواج دائم و موقت) ولی شرایط فرهنگی و اجتماعی بر خلاف این مسیر رقم خورده است، ایرادی است که به اسلام برنمی‌گردد چرا که موضوعی است فرهنگی و نه شرعی. به هر حال دشواری شرایط، مجوزی برای ارتکاب حرام و از جمله خود ارضایی فراهم نمی‌آورد. و خود ارضایی علاوه بر حرمت شرعی پیامدهای منفی جسمی و روانی را به دنبال خواهد داشت. در بسیاری از موارد فرد دچار اعتیاد، زودانزالی، احساس گناه، اضطراب و...می‌شود. و متاسفانه در موارد بالینی شاهد آن هستیم که افرادی بر اثر ابتلاء به خودارضایی، یا توان مطلوب برقراری ارتباط جنسی با همسر را ندارند و دچار زودانزالی می‌شوند و یا بر اثر شکل گیری ذائقه جنسی از ارتباط زناشویی لذت نمی‌برند که این امر زمینه اختلافات شدید زوجین را به همراه خواهد داشت. در هر صورت احکام نورانی اسلام تابع مصالح و مفاسد است. و هرچقدر که مدیریت غریزه جنسی دشوارتر باشد، اجر و پاداش الهی آن نیز بیشتر است. منبع: www.soalcity.ir .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه