چندوقته وضعیت زندگیمون خیلی بدشده.شادی کم شده.مشکلات مالی زیاد.روزیمون کم.لطفأبگین چیکارکنم؟

در دو محور پاسخ شما را بیان می کنیم:الف) شادی و نشاط در زندگی:انسان هنگامی می تواند دارای نشاط واقعی باشد که دارای سلامت روان و آرامش روحی باشد و سلامت روان به عوامل گوناگونی بستگی دارد که برخی از آنها به عوامل درونی مانند ایمان و باورهای صحیح و شناخت و بینش درست فرد بستگی دارد و برخی از آنها به عوامل محیطی مانند خانواده و محیط بیرون خانه یعنی جامعه ای که انسان در آن زندگی می کند ارتباط دارد به عنوان مثال خانواده ای که روابط اعضای آن سالم و پیوندهای عاطفی در آن از استحکام مناسبی برخوردار است و اعضا آن به یکدیگر احترام می گذارند و حقوق همدیگر را رعایت می کنند طبعا نقش بسیار مؤثر در شکل گیری شخصیت سالم فرزندان و اعضا خانواده دارد ولی اگر خانواده به هر دلیلی این گونه نباشد بلکه روابط اعضا با یکدیگر تحکم آمیز آمیخته با حسادت و کینه و روابط عاطفی حالتی گسسته و آشفته داشته باشد به سلامت روان اعضای آن آسیب جدی وارد می کند همین نقش را جامعه ای که انسان در آن زندگی می کند دارد. یعنی سلامت روان انسان تا حدودی به روابط اجتماعی سالم نیز بستگی دارد کما این که انسان هایی که از ایمان سرشارتری برخوردارند از صفای دل و آرامش درونی بیشتر بهره مندند و روان آنها نیز از سلامت بیشتر برخوردار است ولی انسانی که به هر دلیلی از سلامت روان و آرامش درونی برخوردار نیست نمی تواند نشاط واقعی داشته باشد و خنده و گریه او بیمارگونه است. خنده و گریه در واقع از مکانیزمهایی است که در تخلیه هیجانات مثبت و منفی نقش بسیار مؤثر دارد و در تلطیف خلق و خوی انسان نقش مؤثری دارند اما این نقش را وقتی ایفا می کنند که بیمارگونه نباشند. بنابراین برای دستیابی به نشاط واقعی تلاش کنید با توجه به عواملی که ذکر شد سلامت روان خود را افزایش دهید .با توجه به منابع دینی، یعنی قرآن و سیره پیشوایان معصوم، دین اسلام موافق نشاط و شادی بوده، علاوه برآن که آدمی را از تنبلی رهانده و سرزنده می سازد؛ البته؛ این شادی، افراطی و تفریطی نبوده، بلکه درچارچوب نگاه تعدیلی قابل رهیابی است.عوامل شادی و نشاط: با کندوکاو در نظریات و گفته های دانشمندان و متون معتبر، می توان موارد ذیل را در زمره عوامل بر شمرد که حالت شادی و نشاط را در انسان پدید می آورند: 1. ایمان. 2. رضایت و تحمل. 3. پرهیز از گناه. 4. مبارزه با نگرانی. 5. تبسم و خنده 6. مزاح و شوخی. 7. بوی خوش(البته با رعایت موازین اسلامی )،. 8. خود آرایی(البته با رعایت موازین اسلامی )،. 9. پوشیدن لباس های روشن(البته با رعایت موازین اسلامی ) 10. حضور در مجالس شادی. 11. ورزش. 12. امید به زندگی. 13. کار و تلاش. 14. سیر و سفر. 15. تفریح. 16. تلاوت قرآن. 17. تفکر در آفریده های خداوند. 18. صدقه دادن. 19. نگاه کردن به سبزه ها و...شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج 5، باب ملابس؛ شیخ طوسی، امالی، ح 45؛ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج 71، ص 95؛ آیین زندگی، ص 34. پرسشگر گرامی؛ زندگی پُر از قطع و وصل ها، شادی و رنج ها، نشاط و غم ها، امید و شکست ها و... است در جهانی که ما زندگی می کنیم، شادی و رنج با یکدیگر آمیخته است. زندگی نمی تواند سراسر با شادی و سرور همراه باشد، ناملایمات در عرصه زندگی، امری گریزناپذیر می باشد.معنای حقیقی شادی واقعی و راز لذت بردن از زندگی در این آیه قرآن نهفته است ( خوب در آن تفکر کنید) : لِکَیْلاَ تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَ لاَ تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ ... ﴿سوره مبارکه حدید / آیه شریفه 23﴾ برای آنچه از دست می دهید تأسف نخورید و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید. به نظر قرآن کریم، دنیا و زندگی محدود آن از جنس ماندن نیست. حقیقت این است که فطرت ما انسانها نیز از هرگونه ناپایداری متنفر است و دوری می گزیند. آنجایی که به لذتهای آنی دلخوش می شود یا فطرت را در قبر غفلت دفن کرده است یا مصداق پایدار و ناپایدار را اشتباه گرفته است. به فرموده قرآن، هرچه از جنس آخرت است، ماندنی است و لذتبخش. پس باید تلاش کرد سهم آخرت را در دنیا افزایش داد تا به اوج شادی های عمیق و بادوام در دنیا و آخرت برسیم. اغلب مردم تقریبا به همان اندازه ای شاد هستند که انتظارش را دارند. در واقع آنچه که در زندگی برای ما رخ می دهد آنقدر تعیین کننده شادی ما نیست بلکه بیشتر نوع نگرش و واکنش ما نسبت به رویدادهای زندگی است که نقش تعیین کننده دارد. به عنوان مثال، ممکن است فردی شغلش را از دست بدهد اما او این پیشامد را به فال نیک بگیرد و با خود بگوید این پیشامد می تواند به بروز موقعیتی تازه برای من منجر شود و یک شغل جدید و بهتری را تجربه کنم. فرد دیگری ممکن است همین حادثه (از دست دادن شغل) برایش پیش آید و تصمیم به خودکشی بگیرد. چرا نسبت به یک حادثه دو نوع واکنش کاملا متضاد از دو نفر صادر می شود؟ بنابراین ما خودمان هستیم که تصمیم می گیریم چگونه زندگی کنیم، شاد یا غمگین و افسرده. از آن جایی که انسان، افکار و اندیشه های خود را بر می گزیند الزاما تعیین کننده میزان شادی های خویش است. مطلب بالا به ما می گوید که در مواجهه با مسائل و مشکلات مختلف زندگی می توان دو گونه واکنش نشان داد : الف) واکنش انفعالى در برخورد انفعالى، انسان همواره مشکلات را بزرگ مى بیند و در بیشتر صحنه ها خود را شکست خورده مى پندارد. به رغم اینکه از خود انتظاراتى بیش از حد توانش دارد، در گشودن راه و گام نهادن به سوى هدف، خود را ناتوان مى بیند. امکانات، توانمندى ها و موفقیت هاى خویش را فراموش مى کند و کم کم احساس یأس، ضعف و سستى نموده و خود را بیمار و بی هدف مى پندارد. اگر این روند ادامه یابد، گرفتار بیمارى هایى مى شود که با هیچ دارویى درمان نمى شود؛ جز با تغییر در روحیه و تغییر در سبک زندگى. ب) واکنش فعال انسان در برخورد فعال به مقایسه معقول و منطقى، بین خواسته ها و توانمندى ها و شکست ها و پیروزى ها مى پردازد. توقع از خویش را با واقعیات و توانایى هاى فردى و شرایط محیطى و اجتماعى، تنظیم مى کند و با جدّیت، نشاط و روحیه بالا، به فعالیت و تلاش مى پردازد و هیچ گاه ناامید نمی شود. *** شما برای شاد بودن و لذت بردن از زندگی باید : 1. افکار و باورهای خود را اصلاح کنید. 2. بر افکار شادی آفرین خود تمرکز کنید. شاید علت غمگینی بسیاری از افراد این باشد که زندگی بدان گونه ای که او می خواسته، نیست. زندگی با آرمان های او جور در نمی آید و در نتیجه او را غمگین و افسرده می سازد. اما باید بپذیریم که زندگی هم شادی و نشاط دارد و هم محرومیت و عجز. زندگی گاهی تصاحب هدف است و گاهی دور ماندن از آن. بنابراین شاد زیستن، یک تصمیم است. هر یک از ما برای شاد زیستن به یک تصمیم نیاز داریم. دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم بی نقص و عیب نیست، خود ما هم بی نقص و عیب نیستیم. میزان ناخوشنودی ما در واقع فاصله میان واقعیت و آرمان است، فاصله میزان واقعیت کنونی هر چیز با آنچه که باید باشد. اگر ما واقع بین باشیم و مسائل را همانگونه که هست ببینیم و بپذیریم، بسیاری از غمگینی های ما حل خواهند شد. *** رعایت نکات زیر در شاد زیستن و لذت از زندگی نقش مؤثری دارند که توصیه می کنیم به آن ها عمل کنید : 1. تفکر مثبت نسبت به خود و دیگران داشته باشید.2. از منفی بافی نسبت به خود و دیگران جدا اجتناب کنید.3. هر گاه چیزی را از دست دادید به آنچه دارید فکر کنید.4. تصمیم بگیرید افکار شادی آفرین را در ذهن خود تجربه کنید.5. انجام واجبات را هیچگاه ترک نکنید و در این زمینه سستی نورزید و از گناه جدا اجتناب کنید.6. همواره شاکر آنچه که خداوند در اختیار شما قرار داده، باشید و هرگز به خاطر مشکلات ناشکری نکنید. مطمئن باشید اگر تفکر خود را به زندگی اصلاح کنید و واقع بینانه به مسائل نگاه کنید و از منفی بافی نسبت به خود و دیگران اجتناب کنید و مثبت نگر باشید، همواره از یک نشاط و شادابی و بهجت درونی برخوردار خواهید شد و هیچ گاه در فاز غمگینی و افسردگی قرار نخواهید گرفت.7. اجتناب از تنهایى؛ بکوشید به جز مواقعى که ضرورت دارد، در تنهایى قرار نگیرید.8. با افراد شاداب، فعال، اجتماعى، و متدین و در عین حال مثبت نگر معاشرت کنید و از افرادى که همیشه وقتى با آنها مواجه مى شوید از زندگى شکایت مى کنند، دورى گزینید.9. ورزش را جزء ضرورى ترین فعالیت هاى خود قرار داده هر روز حداقل نیم تا یک ساعت ورزش کنید. از تفریحات سالم مثل رفتن به استخر، گردش و پیاده روی و ... استقبال کنید. 10. هر چه مى توانید قرآن بخوانید و از دعاهاى اهل بیت(ع) بهره بگیرید: «فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنْهُ» (سوره مبارکه مزمل/ آیه شریفه 20). البته قرآن را با تأنى و توجه به معنا تلاوت کنید.11. از بیکارى و بى برنامگى بپرهیزید و همه اوقات خود را به صورت منطقى پر کنید. براى برنامه ریزى اوقات شبانه روزى، حتماً با مشاور گفت و گو کنید یا از دوستان موفق خود کمک بگیرید. سعی کنید انتظارتان از خودتان معقول باشد. برنامه ریزی تان باید واقع گرایانه باشد و کارهایی را در برنامه خود بگنجانید که توان انجام آنرا دارید و سنگ بزرگ برندارید. باید براى تمام کارها و فعالیت هاى شبانه روزى، برنامه اى مدوّن و منظم داشته باشید. بدین منظور از جدولى استفاده کنید که در ستون افقى آن، ساعات شبانه روز و در ستون عمودى، ایام هفته را یادداشت کرده و تمام کارهاى روزانه را در آن درج کنید (از خواب و استراحت تا عبادت، ورزش، مطالعه و...). هر فعالیتى را در زمان خاص خود در جدول بنویسید و هیچ زمانى را بدون کار خالى نگذارید. هر روز صبح با نگاهى به آن برنامه، به اجراى دقیق آن بپردازید و شبها قبل از خوابیدن، آن را محاسبه و ارزیابى کنید؛ شایسته است همچون یک محاسبه گر جدى و قاطع، فعالیت هاى روزانه و میزان موفقیت خود در انجام دادن کارها را بررسى کنید. در صورت موفقیت خود را تشویق کنید و در صورت تخلّف از برنامه و سهل انگارى در اجرا، خود را تنبیه نمایید12. به تغذیه خود - به خصوص صبحانه - اهمیت بدهید و هیچ گاه بدون خوردن صبحانه، مشغول تحصیل یا مطالعه نشوید. 13. مشکلات را عادى بدانید و به همان اندازه آنها را بپذیرید که کامیابى ها را پذیرا هستید.14. رسیدن به آرامش حقیقی ( که در یکی از مکاتباتتان به آن پرداخته شد) نیز کلید لذت بردن از زندگی و شاد زیستن است.15. دوستانی خوب و صمیمی برای خود انتخاب کنید و رابطه خود را با آنها گسترش دهید.16. خواب خود را تنظیم کنید. سعی کنید از پرخوابی پرهیز کنید که عامل سستی و بی حوصلگی و بی حالی می باشد. 17.سعی کنید ارزش های وجودی تان را بشناسید و آنها را تقویت کنید. باید سعی کنید اعتماد به نفس خود را افزایش دهید که این کار با توجه به توانمندی ها و قابلیت ها و کوچک شمردن نقاط ضعف و عدم توجه به آنها امکان پذیر است. جدولی تهیه کنید و نقاط قوت خود را در آن بنویسید. این امر به بالا بردن اعتماد به نفس و عزت نفس شما کمک شایانی می کند. ترس از شکست را رها کنید. بجای اینکه به شکست فکر کنید به پیروزی فکر کنید و باور کنید که شما توانایی های زیادی دارید. تلقین مثبت را فراموش نکنید. به خود تلقین کنید که من از بقیه چیزی کم ندارم، خیلی نقاط مثبت دارم که خیلی از افراد ندارند. 18. صله رحم و سر زدن به فامیل و دوستان را فراموش نکنید. 19.سعی کنید عادات غلط خود را ترک کنید. پویا باشید. اگر می بینید شرایط و محیط زندگی برایتان تکراری است. تلاش کنید آنرا تغییر دهید. تنوع را به زندگی تان برگردانید. 20. سرگرمی های علمی و هنری داشته باشید. و ساعاتی از روز را به کارهای مورد علاقه خود سپری کنید. 21.سعی کنید در انجام اعمال عبادی مثل نماز اول وقت سستی به خرج ندهید. موفقیت و روحیه معنوی و عزت نفس با نزدیک شدن به خدا برای انسان حاصل می گردد. 22. اهدافی در زندگی برای خود تعریف کنید و به سوی آنها حرکت کنید. طبیعى است این اهدف، باید معقول، قابل دستیابى، بدون افراط و تفریط، مطابق توان و استعداد شما و واقع بینانه باشند؛ نه آن که آرمانى و بلند پروازانه و خارج از توانایى هاى شما باشد. در این صورت در صحنه عمل وقتى با مشکلات و سختى هاى طاقت فرسا و خارج از توان خود، رو به رو شوید و با شکست هاى احتمالى به هدف مورد نظر خود دست نیابید؛ ناامید و دلسرد شده و از ادامه کار منصرف مى گردید. هم چنین از انجام کارهاى دیگر منصرف مى شوید. و خود را ناتوان وبى اراده تلقّى مى کنید.ب)رزق و روزیکسى به رسول خداصلى الله علیه وآله عرض کرد: دوست دارم روزى ام زیاد شود.فرمود: پیوسته با طهارت و پاکیزه باش که روزى ات فراوان مى شود. (میزان الحکمه، ج 5، ص 2057 از کنزالعمال، خ 44156. ) **فقر و ثروت و عدالت الهی اوّلاً باید توجّه داشت که سعادت حقیقی انسان نه در گرو مال و ثروت است نه در گرو فقر. تاریخ روشن بشر ، گواه صادق این حقیقت است که از میان هر دو گروه ثروتمند و فقیر ، هم مومن و سعادتمند شده اند هم کافر و فاسق و شقی؛ و البته ثروتمندان بیشتر به شقاوت و بدبختی حقیقی و ابدی گرفتار شده اند تا فقراء؛ و همواره نزدیکترین افراد به انبیاء و ائمه (ع) و جهاد کنندگان در راه خدا، فقراء بوده اند؛ و اکثر دشمنان انبیاء نیز از میان ثروتمندان و دنیاداران بوده اند. لذا چنین نیست که خدا به واسطه ی اندک دادن مال دنیا به کسی، در حقّ او ظلمی کرده باشد؛ بلکه چه بسا در حقّ او احسان نموده و او را در دسته ی انبیاء قرار داده که اکثراً از فقراء بوده اند. ثانیاً در منطق الهی مالک امور، تنها خداست و غیر او تنها امانتدار خدا هستند. لذا هیچ کس بالذّات ثروتمند نیست بلکه همه فقیر بالذّات هستند و هیچ موجودی جز خدا ، مالک وجود خود نیست کجا رسد مالک موجود دیگری باشد. « یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمید. ــــــ اى مردم شما(همگى) فقیر و نیازمند به خدایید؛ و تنها خداوند است که بى نیاز و شایسته هر گونه حمد و ستایش است » (فاطر:15). بنا بر این ، ثروتمندان ، به حقیقت مالک مال نیستند بلکه مانند کارمند یا رئیس بانکی هستند که ثروت فراوانی به آنها سپرده شده تا طبق قانون، آن را به دیگران واگذار نموده اقتصاد کشور را به گردش درآورند. لذا اگر خدا به برخی ثروت افزونتری داده چنین نیست که آن ثروت را تماماً به خود آنها داده باشد؛ بلکه خدا ثروتمندان را طبق قوانین شریعت، مأمور نموده که مال را به اهلش برسانند. پس اگر چنین کردند تکلیف خود را انجام داده و اجر آن را خواهند داشت ، در غیر این صورت، همان مال و ثروت موقّت دنیایی ، موجب شقاوت و بدبختی اخروی آنها را فراهم خواهد ساخت. فقراء نیز مکلّفند که هنگام نیاز، جز به تلاش خودشان و کرم خدا چشم نداشته باشند و جز از راه مشروع، در طلب روزی برنیایند. لذا همان گونه که ثروتمندان با ثروت امتحان می شوند ، فقراء نیز با فقرشان مورد امتحان قرار می گیرند. بنا بر این ، ثروت ، صرفاً یکی از عوامل امتحان الهی است که تکلیف مضاعفی بر صاحبش موجب می شود؛ کما اینکه فقر نیز یکی از عوامل امتحان بشر است که آن هم تکلیفی را بر فقیر و غنی در پی دارد. و اساساً دنیا، جای بهره مندی نیست و همه چیز آن برای خودسازی و تهیّه ی توشه ی آخرت است. دنیا و ثروت و فقر آن برای کسی جدّی است که نظر به آخرت ندارد؛ و گرفتار جزء بینی شده و هستی را در همین دنیا خلاصه نموده است؛ اگر چه در زبان، قائل به برزخ و آخرت نیز باشد. اگر کسی بداند که آخرت یعنی ابدیّت و دنیا یعنی تنها هفتاد یا هشتاد سال زندگی پر زحمت، آنگاه متوجّه می شود که خوشی یا سختی چند روزه ی دنیا در برابر خوشی و سختی ابدی آخرت هیچ نیست؛ چرا که هر عددی هر چند بزرگ، در برابر بی نهایت ، حقیقتاً هیچ است؛ نسبت عدد یک به بی نهایت ، هیچ تفاوتی با نسبت عدد یک میلیار نسبت به بی نهایت ندارد؛ و هر دو مساوی صفر می باشند. عوامل فردی کاهش روزی: 1. بیکاری و تنبلی2. بی برنامگی3. توکل بر غیر خدا4. گناه و نافرمانی5. اخلاق بد7. شرم ناروا8. سایر عوامل: خاتم انبیا صلی الله علیه و آله می فرماید: «عِشْرُونَ خَصْلَةً تُورِثُ الْفَقْرَ أوَّلُهَا الْقِیَامُ مِنَ الْفِرَاشِ لِلْبُولِ عُرْیَانا، وَالاَْکْلُ جُنُبا، وَتَرْکُ غَسْلِ الْیَدَیْنِ عِنْدَ الاَْکْلِ، وَإهَانَةُ الْکَسْرَةِ مِنَ الْخُبْزِ، وَإحْرَاقُ الثَّوْمَ وَالْبَصَلِ، وَالْقُعُودُ عَلَی أسْکِفَةِ الْبَیْتِ، وَکَنْسُ الْبَیْتِ بِاللَّیْلِ وَبِالثَّوْبِ، وَغَسْلُ الاَْعْضَاءِ فِی مَوْضِعِ الاِْسْتِنْجَاءِ، وَمَسْحُ الاَْعْضَاءِ الْمَغْسُولَةِ بِالْمِنْدِیلِ وَالْکُم، وَوَضْعُ الْقِصَاعِ وَالاَْوَانِی غَیْرُ مَغْسُولَةٍ، وَوَضْعُ أَوَانِی الْمَاءِ غَیْرُ مَغْطاةِ الرُّؤُوسِ، وَتَرْکُ بُیُوتِ الْعَنْکَبُوتِ فِی الْمَنْزِلِ، وَالاِْسْتِخْفَافُ بِالصَّلاَةِ، وَتَعْجِیلُ الْخُرُوج مِن َالْمَسْجِدِ، وَالْبکُورُ إلَی السُّوْقِ، وَتَأخِیرُ الرُّجُوع عَنْهُ إلَی الْعِشَاءِ، وَشِرَاءُ الْخُبْزِ مِنَ الْفُقَرَاءِ، وَاللَّعْنُ عَلَی الاَْوْلاَد، وَالْکِذْبُ، وَخِیَاطَةُ الثَّوْبِ عَلَی الْبَدَنِ، وَإطْفَاءُالسِّرَاجِ بِالنَّفْسِ؛ بیست خصلت، باعث تنگدستی می شود: عریان برخاستن از رختخواب برای رفتن به دستشویی، خوردن در حال جنابت، نَشُستن دستها هنگام خوردن، بی اعتنایی به نان ریزه، سوزاندن سیر و پیاز، نِشستن در آستانه در، جاروب کردن منزل در شب و به وسیله لباس، شستن بدن در توالت، کشیدن حوله و آستین جامه بر اعضای شسته شده، نَشُسته ماندن ظروف، رو باز بودن ظروف آب، رها کردن تار عنکبوت در منزل، سبک شمردن نماز، زود خارج شدن از مسجد، صبح زود به بازار رفتن و دیر باز گشتن از آن تا هنگام نماز عشا، خریدن نان از فقرا، نفرین بر فرزندان، دروغگویی، دوختن لباس در حال بر تن داشتن آن، و خاموش کردن چراغ با فوت.»امام علی علیه السلام چنین فرموده است: «تَرِکُ نَسْجِ الْعَنْکَبُوتِ فِی الْبُیُوتِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَالْبُولُ فِی الْحَمَّامِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَالاَْکْلُ عَلَی الْجِنَابَةِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَالتَّخَلُّلُ بِالطَّرْفَاءِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَالتَّمَشُّطُ مِنْ قِیَامٍ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَتَرْکُ الْقَمَامَةِ فِی الْبَیْتِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَالْیَمِینُ الْفَاجِرَةُ تُورِثُ الْفَقْرَ، وَالزِّنَا یُورِثُ الْفَقْرَ، وَإظْهَارُ الْحِرْصِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَالنَّوْمُ بَیْنَ الْعِشَاءَیْنِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَالنَّوْمُ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَتَرْکُ التَّقْدِیرِ فِی الْمَعِیشَةِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَقَطِیعَةُ الرَّحِمِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَإعْتِیُادُ الْکِذْبِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَکَثْرَةُ الاِْسْتِمَاعِ إلَی الْغِنَاءِ یُورِثُ الْفَقْرَ، وَرَدُّ السَّائِلِ الذَّکَرِ بِاللَّیْلِ یُورِثُ الْفَقْرَ؛ رها کردن تار عنکبوت در منزل، بول کردن در حمام، خوردن در حال جنابت، خلال کردن دندان با شاخه درخت گز، شانه زدن در حالت ایستاده، باقی گذاشتن خاکروبه در خانه، قسم دروغ، زنا، اظهار حرص، خوابیدن بین دو نماز مغرب و عشا و قبل از طلوع خورشید، نداشتن برنامه ریزی در زندگی، قطع ارتباط با خویشاوندان، عادت به دروغگویی، زیاد گوش دادن به غنا و رد کردن مرد فقیر در شب، باعث فقر است.»توجه به نکات ذیل برای افزایش رزق و روزی سودمند است :دستورات و دعاهاى خاصى براى طلب رزق و زیاد شدن آن و رفع فقر و ادای قرض وارد شده که ما به بعضى اشاره مى کنیم و شما را به کتاب هاى مفصل که در این باره مطالب عمیق تر و جامع ترى گردآورده اند، ارجاع مى دهیم،(ر. ک: مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمى(ره)؛ مفاتیح الحاجات، سید محمد رضا حسینى غیاثى).1ـ تلاوت سوره واقعه در هر شب مخصوصاً در رکعت اول نافله نماز عشاء.2ـ ذکر آیات 2 و 3 سوره طلاق بعد از نمازهاى واجب : و مَن یتّق الله یَجعل له مخرجاً، و یَرزقُه من حیثُ لایحتَسِب و من یتوکّل على الله فهو حسَبُه انَّ الله بالغ امره قد جعل الله لکلّ شى ء قدراً . اساتید اخلاق بر ذکر این آیات بعد از نمازهاى واجب تأکید بسیار دارند و به تجربه آثار شگرفى در این کار نهفته است.3ـ دعاى طلب روزى از امام صادق(ع):اللهمّ انّه لیسَ علمٌ بِموضعِ رزقى و انّما اطلبُهُ...مفاتیح الجنان، تعقیب نماز عشا4- سلام کردن به هنگام ورود به منزل: اگر کسى در منزل نبود این گونه سلام بدهد: السّلام علینا من ربِّنا و بعد سوره توحید «قل هو الله احد» را بخواند. نقل شده با این عمل، خداوند برکات خود را بر اهل آن منزل عنایت خواهد نمود5ـ حضرت رسول(ص) فرمود هر که هر روز صد مرتبه این ذکر را بگوید : لا اله الاّ الله الملکُ الحقُّ المبین از فقر و وحشت قبر امان یابد و توانگر شود و درهاى بهشت بر وى گشوده شود(مفاتیح الجنان، ادعیه هر روز .6- صدقه دادن به مقدار کم و به صورت مداوم.7- از دعاهایی که به گفته بسیاری از بزرگان برای حل مشکل تنگی رزق و معیشت تجربه شده این است که هر روز صبح بعد از نماز 110 مرتبه بگویید: «اللهم اغننی بحلالک عن حرامک و بفضلک عمن سواک و بمغفرتک عن عذابک؛ خدایا مرا بوسیله مال حلال از حرام بی‌نیاز کن و با فضل خود از دیگران بی‌نیاز فرما و با آمرزش عفوت از عذابت معاف نما».**همچنین در روایاتی که از معصومین (علیهم السلام) رسیده است، عواملی به عنوان موانع ازدیاد رزق یا عوامل کاستی رزق بیان شده است مثلا در روایت آمده است: - امام باقر (علیه السلام): « بنده گناه می کند و به سبب آن روزی از او گرفته می شود»، (ترجمه میزان الحکمه، ج5، ص2059).- پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)) فرمودند: « هر که حقی از حقوق برادر مسلمان خود را پایمال سازد، خداوند برکت روزی را بر او حرام گرداند مگر آنکه توبه کند»،(همان، ص2059).- امام صادق(علیه السلام) فرمودند: « حرام خوری زیاد، روزی را می برد.(همان)نکته شایان توجه اینکه گاهی فقر-البته فقری که متناسب با ظرفیت روحی افراد باشد- در زندگی برخی وارد می شود به عنوان آزمایش و امتحان، که اگر بنده از آن سرفراز بیرون آید می تواند نقش سازنده و تربیتی فراوانی در او به جای گذارد.چنانکه خداوند در سوره ی مبارکه ی بقره آیه 155 می فرماید: « وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ اْلأَمْوالِ وَ اْلأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصّابِرینَ» گاهی روح انسان در اثر چنین آزمون هایی مقاوم و پایدار می شود و به تعالی و کمال نزدیک تر می شود .خلاصه کلام اینکه:1. مهم ترین عامل در وسعت رزق، تلاش و برنامه ریزی وتقوا می باشد. ادعیه ونماز وکارهایی از این قبیل ، قطعا تاثیر در وسعت رزق انسان خواهد داشت. رزق و رزوی سببهایی دارد ، که خداوند طبق قانون علت ومعلول در این عالم ، برای فراهم شدن رزق ، فرد را مکلف به طی کردن مسیر آن کرده است،وتلاش برای کسب روزی را در حکم جهاد در راه خدا قرار داده است . دعا نیز در نگرش دینی یکی از اسبا ب وسعت روزی است وادعیه برای روان شدن وبه سهولت رسیدن روزی و وسعت آن تاثیر زیادی دارد ،د ر تعقیب نماز صبح می خوانیم « ...والسعة فی رزقی...» و...خدایا... در رزق من سعه وفراوانی قرار بده...2. باید توجه داشت که خداوند رزق و روزی هر کسی را به تمامه در هستی قرار داده، و به انسان قدرت دستیابی به آنها از طریق کار و فعالیت و برنامه ریزی صحیح را داده است و همین توانشها هم بخشی از رزق و روزی اوست. اما فقرها و بدبختی هایی که گریبان گیر برخی افراد یا جوامع بشری می شود برخاسته از سوء اختیار و سوء تدبیر انسانهاست، حال یا از ناحیه سوء اختیار خود فرد است یا از ناحیه دیگران.از منظر قرآن کریم: خداوند هیچ نعمت و خوشی را از امت ها و انسان هایی سلب نمی کند مگر آنکه آنها با سوء اختیار خود زمینه زوال و نابودی آن نعمت را فراهم کنند. چنانکه خداوند در سوره مبارکه انفال آیه 53 می فرماید: « ذلِکَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّرًا نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلى قَوْمٍ حَتّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ؛ خداوند نعمتی را که بر قومی ارزانی داشته تغییر نمی دهد، مگر آنکه آنان آنچه را در دل دارند، تغییر دهند.»باز با ما سخن بگوئید.. *** در پایان مطالعه کتب زیر را توصیه مى کنیم: 1- راز شاد زیستن، اندرو میتوس، ترجمه: وحید افضلى راد، نشر نیریز. 2- رمز پیروزى مردان بزرگ، جعفر سبحانى 3- چه کنیم تا خوشبخت شویم، محمد مقدسی، بنیاد فرهنگی پیام اسلام، قم: 1381، ص 34*** امیرالمومنین حضرت علی (ع) : آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستین ها را بالا بزن، آن گاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست بکار شده اند. موفق باشید. باز هم با ما سخن بگویید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه