رياست پاپ رم بر جهان مسيحيت چگونه است؟

كاتوليك ها معتقدند كه پاپ رم بر كل جهان مسيحيت و ساير كليساها رياست دارد و براى اين ادعا دو دليل ذكر مى كنند: 1. حضرت مسيح رياست كليسا را به پطرس رسول سپرده و او نيز رياست را به پاپ رم تعويض نموده است تا ميراث ابدى براى جانشينان وى باشد. دليل آنان اين كلام مسيح است كه به «نص پطرسى» مشهور شده است: و كليساى خود را بر اين صخره بنا مى كنم و ابواب جهنم بر آن استيلا نخواهند داشت، و كليدهاى ملكوت آسمان را به تو مى سپارم و آنچه بر زمين ببندى در آسمان بسته گردد و آنچه در زمين گشادى در آسمان گشوده گردد.[1] 2. حكمت خدا اقتضا مى كند كه شخصى سرپرستى و رياست كليسا و تدبير آن را بر عهده داشته باشد و چون مسيح به آسمان ها رفته است و خود مستقيماً نمى تواند اداره ى كليسا را به عهده بگيرد، كليسا بايد بهوسيله ى پاپ به حيات خود ادامه دهد؛ و چون پطرس رسول، جانشين حضرت مسيح، به روم عزيمت كرده و اولين كليسا را بنا نهاده و در آن جا به شهادت رسيده است، پس پاپ رم بر ساير پاپ ها برترى و رياست دارد.[2] نقد رياست پاپ رم دليل رياست پاپ رم، هم چون دلايل عصمت او، بسيار لرزان مى نمايد و بر تحليل علمى استوار نشده است. نص پطرسى اگر دلالت بر عصمت يا رياست پطرس بر كليسا داشته باشد، به هيچ وجه نمى تواند دليلى براى رياست يا عصمت پاپ هاى بعدى به شمار آيد؛ علاوه بر آن كه هيچ دليل معتبرى دال بر عزيمت پطرس به رم و شهادت او در آن جا، وجود ندارد.[3] شايد به همين دليل باشد كه كليساهاى ارتدكس شرقى و پروتستان ها حاكميت كليساى رم و پاپ آن را نپذيرفته اند. از زمان پطرس حوارى تا كنون (2006 م) 265 نفر در شهر رم به مسند پاپى نشسته اند. از سال 1378 م چنين رسم شده است كه پاپ از ميان كاردينال ها انتخاب شود. اين رسم مستند به مجمع سوم «لاتران» است كه در سال 1179 م. برگزار گرديد و قانون انتخاب پاپ از بين كاردينال ها به تصويب رسيد.[4] از سال 1523 م. هميشه يك نفر ايتاليايى به مقام پاپى رسيده است.[5] از مسائل غيرمتعارفى كه پس از 450 سال، اخيراً واقع شده است، انتخاب پاپ ژان پل دوم لهستانى است كه در سال 1978 م. به پاپى برگزيده شد و به مدت 27 سال عهده دار اين سمت بود. پاپ ها معمولا سنتى عمل مى كنند و حافظ سنت اخلاف خود هستند. از نكات قابل توجه در روحانيت امروز مسيحى سفرهاى متعدد پاپ ها و ارتباطات سياسى و اجتماعى و ميانجى گرى هاى صلح آميز آنان در عرصه هاى بين المللى است.[6] پس از پيروزى انقلاب اسلامى ايران و در جريان مبارزات مردم با توطئه هاى آمريكا كه منجر به دست گيرى جاسوسان آمريكايى گرديد، پاپ به منظور وساطت نماينده اى براى ملاقات با امام خمينى (ره) به تهران اعزام كرد. امام نماينده ى پاپ را به حضور پذيرفتند و پس از دريافت پيام، سخنانى گلايه آميز و در عين حال بسيار محترمانه به نماينده ى پاپ فرمودند و از وى خواستند كه بيشتر به فكر ملل مستضعف و آبروى مسيحيت باشد، تا منافع آمريكا. در تاريخ 19 آبان 1358 نيز پاپ نامه اى خطاب به امام خمينى (ره) در خصوص تيرگى روابط ايران و ايالات متحده نوشت، كه امام پس از قدردانى از حسن نيت پاپ، بر مبارزه ى خستگى ناپذير با استكبار آمريكا تأكيد كردند.[7] در پى درگذشت ژان پل دوم در تاريخ دوم آوريل 2005 (13 فروردين 1384) كاردينال جوزف راتزينگر 78 ساله و آلمانى به جانشينى او برگزيده شد. وى فرد فاضلى است و به ده زبان دنيا سخن مى گويد. او لقب «بنديكت شانزدهم» را براى خود انتخاب كرد. پی نوشتها:[1]. انجيل متى، 16: 18. [2]. مسيحيت شناسى مقايسه اى، ص 269. [3]. همان، به نقل از: ميخائيل مشاقه، الدليل الى طاعة الانجيل، ص 63. [4]. مسيحيت شناسى مقايسه اى، ص 272. [5]. على اصغر حكمت، تاريخ اديان، ص 231. [6]. برخى از كاتوليك ها به كنايه به چاپ ژان پل دوم لقب «پدر شتابان» داده بودند. وى بيش از صد سفر خارجى داشت و 5 بار از سوء قصد جان سالم به در برده بود. [7]. همان، ص 177 ـ 178. منبع: مسيحيت، سيد محمد اديب آل على، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه