مایعی که رنگ ندارد و بدون جهش از مرد خارج می‌شود چه حکمی دارد؟

علایم و نشانه‌های تشخیص «منی» طبق دیدگاه‌های فقها چنین است:همه‌ی مراجع عظام(به جز آیات عظام بهجت، صافی و مکارم): خروج منی در مردی که سالم است و مریض نیست، سه نشانه دارد: 1. همراه با شهوت باشد. 2. با جستن بیرون آید. 3. بدن سست شود. اگر هیچ‌یک از نشانه‌های سه‌گانه و یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی‌شود، مگر آن‌که از راه دیگری یقین کند که منی است.[1]ولی در افراد مریض لازم نیست آن آب، با جستن و سست شدن بدن، بیرون آید، بلکه اگر با شهوت بیرون آمده باشد، در حکم منی است.[2] آیات عظام بهجت و مکارم: خروج منی در مرد دارای دو نشانه است: 1. همراه با شهوت باشد. 2. با جستن بیرون آید. اگر هیچ‌یک از دو نشانه یا یکی از آن دو را نداشت، حکم به منی نمی‌شود، مگر آن‌که از راه دیگری یقین کند که منی است.[3]آیت الله العظمی صافی: اگر با شهوت و جستن بیرون آید و یا با جستن بیرون آید و بدن سست شود، آن رطوبت حکم منی را دارد و اگر هیچ‌یک از این دو نشانه را نداشت، حکم به منی نمی‌شود، مگر آن‌که از راه دیگری اطمینان پیدا کند که منی است.[4]،[5] ،[6]گفتنی است؛ رطوبت‌هایی که از انسان خارج می‌شود - غیر از ادرار و منی - بر چند قسم است: اول) آبی که گاه بعد از بول بیرون می‌آید و کمی چسبنده است، به آن «ودی» می‌گویند. دوم) آبی که در هنگام لذت جنسی، قبل از اوج شهوت و خروج منی بیرون می‌آید، به آن «مذی» می‌گویند. سوم) آبی که گاه بعد از بیرون آمدن منی بیرون می‌آید، به آن «وذی» می‌گویند، همه‌ی این آب‌ها در صورتی که محل جریان آن آلوده به ادرار و منی نباشد، پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمی‌کند.[7]در نتیجه با توجه به سؤال شما، باید گفت مایع خارج شده، اگر ادرار نیست و مشخصات منی را ندارد، ممکن است یکی از اقسام سه‌گانه(ودی، مذی و وذی) باشد. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه