امام زمان (ع) چگونه از زمان مناسب ظهور خود آگاهی می یابد ؟ این سؤال گاه از دیدگاه شخص غیر شیعی مطرح گشته و گاه نیز از شخص شیعه امامی مطرح می گردد . در صورتی که سؤال از شخص غیر امامی مطرح گردد دو گونه می توان به او پاسخ داد : الف : اینکه این موضوع را باید همانند سایر مسائل اجتماعی بررسی کرد ، به این معنا که هرگاه مصلحت اسلام و بشریّت اقتضای ظهور حضرت را داشته باشد ، به طور حتم امام زمان (ع) ، ظهور خواهد کرد. ب. اینکه امام (ع) از آنجا که از جانب خداوند متعا مورد تأیید است دستور ظهورش را مستقیماً از جانب او خواهد گرفت .

امام زمان (ع) چگونه از زمان مناسب ظهور خود آگاهی می یابد ؟ این سؤال گاه از دیدگاه شخص غیر شیعی مطرح گشته و گاه نیز از شخص شیعه امامی مطرح می گردد . در صورتی که سؤال از شخص غیر امامی مطرح گردد دو گونه می توان به او پاسخ داد : الف : اینکه این موضوع را باید همانند سایر مسائل اجتماعی بررسی کرد ، به این معنا که هرگاه مصلحت اسلام و بشریّت اقتضای ظهور حضرت را داشته باشد ، به طور حتم امام زمان (ع) ، ظهور خواهد کرد. ب. اینکه امام (ع) از آنجا که از جانب خداوند متعا مورد تأیید است دستور ظهورش را مستقیماً از جانب او خواهد گرفت . ودر صورتی که سؤال از شخصی امامی است در جواب سؤال او چند طرح و نظر داده شده است : 1-اینکه آن حضرت به زمان ظهور خود به جهت روایاتی که از آباء و اجدادش رسیده آگاهی دارد . این احتمال در ادله نقلی به آن اشاره نشده است . 2-اینکه امام (ع) به طور اعجاز از زمان ظهورش آگاهی دارد به این نحو که خداوند هنگام رسیدن ظهورش معجزه ای ایجاد خواهد کرد و با آن ، حضرت به وظیفه اش که همان ظهور است التفات پیدا می کند . در روایات اشاره به این احتمال شده اشت : راوندی مرسلاً از امام کاظم (ع) در حدیثی راجع به حضرت مهدی (ع) نقل کرده که فرمود: « ... إذا حان وقت خروجه انتثر ذلک العلم من نفسه ، و أنطقه الله عزّوجلّ فناداه : أُخرج یا ولی الله ! فاقتل أعدآء الله ، و له سیف مغمّد إذا حان وقت خروجه اقتلع ذلک السیف من غمده و انطقه الله عزّوجلّ فناداه السیف : أُخرج یا ولی الله ! فلا یحُل ّ لک أن تقعد عن أعد?ء الله .... » ؛ « هرگاه وق خروج حضرت رسید علم به خروج در نفس او منتشر خواهد شد . آن علم او را ندا داده که ای ولیّ خدا ! خروج کن ، که برای تو حلال نیست که از دشمنان خدا صرف نظر کنی . » صدوق نیز از مفضّل بن عمر نقل کرده که از امام صادق (ع) دربار? تفسیر جابر سؤال کردم ؟ حضرت فرمود: « ... إنّ منّا اماماً مستتراً ، فإذا أراد الله عزّوجلّ إظهار أمده نکت فی قلبه نکتة و أمر بأمر الله عزّوجلّ » ؛ « همانا از ما امامی است پنهان ، هرگاه خداوند اراده کند تا او را از پرد? غیبت به در آورد ، در قلب او علامتی می نهد ، آن گاه به امر خدا سفارش خواهد کرد . » در حدیثی از امام زمان (ع) رسیده که فرمود: « علمنا علی ثلاثة أوجه : ماضٍ و غابر و حادث ، أمّا الماضی فتفسیر ، و أمّا الغابر فموقوف ، و أمّا الحادث فقذف فی القلوب و نقر فی الأسماع و هو أفضل علمنا ... » ؛ « علم ما اهل بیت بر سه نوع است : علم به گذشته وآینده وحادث . علم گذشته ، تفسیر است . علم آینده ، موقوف است . و علم حادث ، انداختن در قلوب و زمزمه در گوش هاست. این بخش بهترین علم ماست ... » . 3-اینکه حضرت مهدی (ع) با آن ذکاوت و خُبرَوِیّتی که دارد وقت ظهور را در یابد . احتمال دوّم مطابق روایات و عقل است . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه