تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
این شورش به رهبری عبدالله، فرزند حنظله، که معروف به غسیل الملائکه بود شکل گرفت و رنگ آن ضد اموی و علیه یزید و زندگی ضد اسلامی و غیر دینی او بود. امام سجاد و دیگر هاشمیان موضع موافقی در برابر این ماجرا نداشتند به همین دلیل همراه شماری از افراد خانواده خویش از شهر خارج شدند. در مورد علت عدم همراهی امام با این شورش باید گفت:1. از نظر امام این حرکت ماهیت شیعی نداشت و در راه حفظ یا گسترش آرمانهای شیعی نبود.2. و از دلیل قبلی مهمتر آن که: این حرکت دقیقاً در راستای اهداف (و خط) زبیریان بود آن هم به رهبری عبدالله بن زبیر که از برپا کنندگان و یکی از اصلیترین مهرههای جنگ جمل بوده است.3. کوچکترین موضع امام به عنوان رهبر شیعه، خطیر ترین پیامدها را برای شیعیان به همراه داشت. شیعیانی که خود پس از واقعه عاشورا به شدت زیر فشار عوامل حکومتی امویان بودند.[1]به دلایل فوق، امام در این حادثه که چندان خط و ربط روشن، بلکه درستی نداشت، شرکت نکرد. جهت مطالعه و کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به این منابع مراجعه فرمایید: 1. رسول جعفریان، تاریخ خلفا، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1374ش.2. رسول جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، قم، انصاریان، 1379ش.3. سید جعفر شهیدی، زندگانی علی بن الحسین، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1380ش.
[1] . ر.ک: رسول جعفریان، تاریخ خلفا، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1374ش، ص 550-551. .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.