چرا در موقع نماز خواندن بايد رو به قبله بايستيم در حالى كه خداوند همه جا هست و جهت معينى ندارد؟

نماز خواندن به طرف قبله، نه از اين جهت است كه خداوند مكان يا جهت معينى دارد- همان طور كه قرآن در ضمن آيات مربوط به قبله مخصوصا در دو مورد به اين حقيقت تصريح كرده و مى فرمايد: «و للّه المشرق و المغرب فاينما تولوا فثم وجه اللّه مشرق و مغرب از آن خداست و به هر سو رو كنيد، خدا آنجاست».) 1 (و در آيه ديگر مى گويد: «قل للّه المشرق و المغرب بگو مشرق و مغرب از آن خداست.) 2 (- بلكه از اين نظر است كه انسان به حكم اين كه جسم است هنگام نماز ناچار است به يك طرف متوجه باشد؛ ولى اسلام خواسته است از اين موضوع حداكثر استفاده را براى تكميل اين عبادت (نماز) بنمايد، زيرا همه مى دانيم كه خانه كعبه قديمى ترين مركز توحيد است. خانه اى است كه به دست قهرمان توحيد، ابراهيم خليل عليه السلام تجديد بنا شده و مورد توجه تمام راهنمايان توحيد و پيغمبران خدا بوده است. توجه به اين مركز توحيد، توجه به خداست. درست است كه خداوند مكانى ندارد، اما كسى كه مقابل چنين مركزى بايستد از جهات زيادى به خدا نزديكتر است و گوياخود را در پيشگاه او حاضر مى بيند. علاوه بر آن، توجه عموم مسلمانان جهان در هر شبانه روز پنج مرتبه به اين مركزمقدس، روح وحدت و يگانگى را در دل و جان آنها پرورش مى دهد و به وحدت اسلامى وهماهنگى مسلمين جهان كمك مى كند و اجتماعات مختلف اسلامى را از شرق و غرب عالم به هم مربوط مى سازد و شوكت و عظمت آنها را ظاهر مى نمايد و بالاخره جوهر تعليمات جهانى اسلام را به صورت وحدت هدف و عقيده به دنيا نشان مى دهد. پاسخ به پرسشهاى مذهبى، آيت الله ناصرمكارم شيرازى و آيت الله جعفر سبحانى 1- سوره بقره، آيه 2. 115- سوره بقره، آيه 142. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه