تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
خداوند در آیات مختلف، از قرآن با صفت «حکیم» یاد میکند؛ مانند «وَ الْقُرْآنِ الْحَکیم»؛[1] «وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ»،[2] «الْکِتابِ الْحَکیم».[3]توصیف قرآن به حکیم بودن؛ میتواند اشاره به زوایای مختلف این کتاب آسمانی داشته باشد؛ به عنوان نمونه:1. حکیم است؛ یعنی حکمت در آن تبلور یافته و مستقر شده، و حکمت عبارت است از معارف حقیقى و فروعات آن، از شرایع، عبرتها و موعظهها.[4]2. قرآن از آن جهت حکیم است که آیاتش داراى چنان استحکام و نظمی است که هر گونه باطل و خرافه را از خود دور میسازد؛ جز حق نمیگوید و جز به راه حق دعوت نمیکند.[5]3. کلامى است که از جانب حکیم مطلق نازل شده است.[6]4. حکیم است به دلیل نبود اختلاف و تناقض میان آیاتش؛ محفوظ ماندن آن از هر گونه تغییر و تحریف.[7]5. قرآن کتاب حکیم است؛ یعنی از جهت حلال و حرام و امر و نهی محکم است.[8] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.