دختری ۳۶ساله هستم عاشق مردی شده ام که همسرو فرزند دارد. البته شروع ارتباط و پیشنهاد ازدواج از طرف ایشون بود، بعد ازمدتی من هم پذیرفتم که همشرشون بشم والان دلبسته اش شده ام. الان براثرمشکلات، بهم رسیدنمون سخت شده وحالم خیلی بده آیا اصراربه ازدواج باایشون ازلحاظ شرعی و عرفی ودرنگاه خداوند اشکال دارد؟لطفا راهنماییم کنید.

طبیعتا بخشی از نیازهای جسمی و جنسی و روانی و معنوی و اجتماعی ما با ازدواج تأمین می شود؛ ولی اگر بی گدار به آب بزنیم، این نیازها ممکن است کوتاه مدت رفع شود، ولی چیزی نمی گذرد که به جای آن اضطراب و تعارض و سردرگمی قلب و ذهن را فرا می گیرید. برای ازدواج دوم اخلاق و باورهای دینی و رسومات محلی و شخصیت مرد و خودتان و همسر و فرزندان او بسیار مهم است. مرد نیز باید بتواند واقعا از پس اقتصاد دو خانواده برآید و انصاف را رعایت کند و هر دو زن تأکید کنند که مرد به کسی ظلمی نکند و عدالت را رعایت کند. اگر مثلا زن اول بنای ناسازگاری بگذارد و اوقات تلخی و آبروریزی برای همگی ایجاد کند و مشاجرات ادامه یابد، طبیعتا شما رنگ و بوی آرامش در زندگی را نخواهید دید. نکته: دقت کنید این مرد زندگی خودش را دارد و با ارتباط با شما روز به روز ممکن است نسبت به همسرش سردتر و سردتر شود. بنابراین خدا را در نظر بگیرید که به خاطر شما به همسرش بی توجه نشود. از سویی دیگر این را در نظر بگیرید که وابستگی شما به دلیل مجرد بودن و زن بودن و عاطفی بودن خیلی بیشتر است. بنابراین مراقب باشید خویشتنداری خودتان را در این ارتباط از دست ندهید و بدون واقع بینی و توجه به پیامدها تصمیمی نگیرید. منبع: www.soalcity.ir .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه