من پدر 2 فررند، یکی 14 ساله و دیگری 8 ساله هستم و الان 15 سال در یک اطاق 12متری در خانه پدرم زندگی می کنم الان خانه ای کوچک خریده ام و می توانم از پدر و مادرم جدا شوم. مشکلی دارم. کمک فکری می خواهم که گناه نکنم. پدر و مادرم خیلی پیر هستند و وابسته بچه های من و از طرفی مریض احوال. و از طرفی همسرم 15سال آرزوی داشتن خانه ای مستقل را دارد. بچه هایم آرزوی ‏ داشتن اتاق مجزا. انصافا جایمان با یک اتاق تنگ است حکم شرع چه می گوید. کار ثواب کدام است. من باید آرزوی والدینم را برآورده کنم یا آرزوی زن و بچه هایم؟

خدمت شما عرض می کنیم که همان گونه که خود هم اشاره کردید رسیدگی به پدر و مادر لازم است و از طرفی هم خانوادۀ شما بر گردن شما حق دارند، شما باید تا آن جایی که می توانید به هر دو طرف برسید؛ به عنوان مثال اگر بتوانید منزلی در نزدیکی آن ها تهیه کنید به طوری که بتوانید هر روز به آن ها سر بزنید و فرزندانتان به راحتی بتوانند به آن جا رفت و آمد کنند بسیار کار نیکوئی نموده اید، به هر صورت چنان چه این امر هم امکان پذیر نشد باید بسیار به پدر و مادر خود سرکشی کنید و از آن ها دلجوئی نمایید و از آن جایی که همیشه پدر و مادرها فداکارانه راحتی و آسایش خود را فدای آسایش فرزندان خویش می کنند اگر شما با مهربانی از آن ها مساعدت بخواهید و به آن ها قول دهید که فراموششان نمی کنید و همیشه و فراوان به آن ها رسیدگی می کنید، آن ها راضی می شوند و شما را از نظر روحی به آرامش می رسانند، اما همیشه این نکته را به یاد داشته باشید که فراوان به آن ها رسیدگی کنید خصوصا در چند ماه اول تا احساس ناامیدی و تنهایی نکنند و تا جایی که می توانید آن ها را هم به خانه خود مهمان کنید تا از تنهایی در آیند و بدانید که پدر و مادر از ناحیۀ خداوند متعال و پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) بسیار مورد سفارش هستند و رضایت آن ها اثرات غیرقابل انکاری در زندگی شما خواهد داشت. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه