تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
فکر گناه، گناه نیست یعنی اگر کسی فکر گناه کند تا زمانی که به مرحله ی عمل نرسیده باشد گناهی مرتکب نشده است. چنانکه این آیه شریفه می فرماید: «بَلی مَنْ کَسَبَ سَیِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُولئِکَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیها خالِدُونَ»[i]
یعنی: آری! کسانی که مرتکب گناه شوند و آثار گناه سراسر وجودشان را بپوشاند آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود و آنها که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دهند آنان اهل بهشتند و همیشه در آن خواهند بود. از این آیه فهمیده می شود که ارتکاب گناه باعث عذاب می شود نه تفکر در گناه اما بهتر است انسان زمینه برای فکر گناه فراهم نکند زیرا اینگونه افکار ممکن است راهی برای نفوذ شیطان و افتادن در منجلاب گناه باشد همانگونه که در حدیث شریف آمده است: قال امیر المؤمنین علیه السّلام: من کثر فکره فی المعاصی دعته الیها. [ii]
(1) امیر المؤمنین علیه السّلام فرموده است: کسی که در اندیشه گناه باشد و پیرامون آن بسیار فکر کند سرانجام همان افکار بد و اندیشههای پلید، او را بارتکاب گناه میخواند و آلودهاش میسازد.
اما برای حل این مساله بهترین راهی که ما می توانیم پیشنهاد کنیم ازدواج دائم یا موقت(متعه یا صیغه) است و تا زمانی که ازدواج نکرده اند خود را به کارهای مفید مشغول نمایند تا کمتر فرصت اینگونه افکار داشته باشند.
.
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.