تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
واژه «شَفَة» (بر وزن قَمَر) در اصل به معنى لب مى باشد که به صورت تثنیه «شفتان»؛ (دو لب) به کار مى رود.(1) از این رو واژه «مشافهه» به معنى روبرو شدن با کسى و از لب هاى او چیزى را شنیدن است. همچنین این واژه به معناى ساحل «نهر» و «دریا» نیز آمده است چرا که لبه آن است. پی نوشت: (1). بعضى ریشه آن را «شَفْو» (ناقص واوى) و بعضى آن را «شَفَة» دانسته اند. زیرا مصغّر آن «شفیهة» و جمع آن «شفاة» مى آید. منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، 1386 هـ ش، تهران، چاپ نهم، ج 2، ص 428. .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.