آیا امام علی(ع) فرمود که از من زیاد آب مذی خارج می‌‌شود؟ علت این موضوع چه بود؟ آیا نقصی برای ‌حضرتشان نبود؟!

به غیر از بول و منی، مایعاتی مانند «مَذْی» از انسان خارج می‌شود.[1] «مَذْی»‏(به سکون ذال و بدون تشدید یاء) به مایع لزجی گفته می‌شود که هنگام ملاعبه و بازی با همسر از آلت تناسلی مردان[2] و یا زنان که با شدت بیشتری است،[3] خارج می‌شود. خروج چنین مایعی هنگام رفتارهای جنسی امری طبیعی بوده و نقص به شمار نمی‌آید؛ زیرا شبیه بزاق و مایعی است که از بینی و یا سینه انسان خارج می‌شود.[4] امامان معصوم(ع) مثل سایر افراد، در جنبۀ بشری مثل دیگر انسان‌ها هستند، و خارج شدن «مذی» و نیز «منی» از آنها، از امور طبیعی و لازم برای انسان است، و ربطی به مقام عصمت آن حضرات(ع) ندارد.[5]با ذکر این مقدمه باید گفت؛ در حدیث موثقی[6] امام صادق(ع) فرمود: از امام علی(ع) زیاد مذی خارج می‌شد، اما از آن‌جا که از پیامبر(ص) بخاطر وجود حضرت زهرا(س) حیا می‌کرد، مقداد را نزد آن‌حضرت(ص) فرستاد تا از این قضیه سؤال کند. پیامبر(ص) هم فرمودند مشکلی ندارد.[7] یعنی باعث بطلان وضو نمی‌شود.[8]هم‌چنین امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) فرمودند: «از آن‌جا که امام علی(ع) از پیامبر(ص) حیا می‌کرد، به مقداد فرمود که از پیامبر(ص) در مورد کسی که از او «مذی» خارج می‌شود، سؤال بپرسد».[9] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه