دليل اينکه طبق روايات بايد آب را در روز ايستاده و در شب نشسته بنوشيم چيست؟ آيا دليل علمي آن اثبات شده است؟

با توجه به اين نکته که غالباً علل و فلسفه واقعي جعل احکام براي ما معلوم نيست و در صورت ثبوت حکمي بايد به آن تعبد ورزيد، مگر اين که در خود متون ديني به فلسفه و حکمت آن اشاره شده و يا مقتضاي جمع بين ادله باشد. در کتاب نفيس حليه المتقين علامه مجلسي(ره) اشاره اي به اين پاسخ دارند و آن اين است که: «احاديث بسيار وارد شده است که ايستاده آب خوردن خوب است و آب را به يک نفس خوردن خوب است و ليکن بهتر است به سه نفس خورده شود و در روز ايستاده بخورد و در شب نشسته». آن گاه ايشان چهار روايت را نقل مي کند. مفاد يکي از روايات نقل شده از امام صادق ـ عليه السلام ـ اين است که آب ايستاده خوردن باعث غلبه زرداب و صفرا مي شود. و در حديث ديگر آن حضرت فرمود که ايستاده آب خوردن بيشتر باعث قوت و صحت بدن مي شود. اما دو روايت مخالف اين مطلب نيز نقل مي کند. يکي از علي ـ عليه السلام ـ که از آن حضرت نقل شده که فرمود: «در حالت ايستاده آب مخوريد زيرا باعث دردي مي شود که دوا نداشته باشد مگر آن که خدا عافيت دهد». و در حديث صحيح ديگر از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل شده است که آن حضرت فرمود: در حالت ايستاده آب مخوريد و بر دور هيچ قبر گردش نکنيد و دور مزن و در آب ايستاده بول مکن، پس هر که چنين کند و بلائي به او برسد ملامت نکند مگر خود را. همان طور که ملاحظه مي کنيد دو دسته روايات داريم که دلالت آنها با هم متفاوت است. نتيجه جمع اين روايات همان طور که علامه مجلسي از شيخ صدوق نقل کرده اند، این است که بگوییم: مراد از اين احاديث (که ايستاده آب خوردن را نهي مي کند) آب خوردن در شب است. نکته ديگر اينکه بايد دانست همان طور که روز و شب بر جذر و مد سطح آب درياها تأثير متفاوت مي گذارد، بر جذب و انفعالات آب در بدن نيز تأثير متفاوت مي گذارد، لذا اختلاف آب خوردن در حالت ايستاده و نشسته در روز و شب قابل توجيه علمي است. اما آگاهي کامل به آثار و جزئيات نياز به تحقيق و نمونه گيري دارد. در پايان اين نکته قابل ذکر است که با تحقيقي که انجام شد، در مورد اين مطلب در علوم جديد مطلبي یفات نشد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه