سلام علیکم دوست شوهرم که یک شخصیت قرآنی و مذهبی است بسیار اهل مزاح و شوخی کردن با همه است اما شوخی های مناسبی که فقط باعث ایجاد شادی و خنده دیگران میشود و فضا را دلچسب میکنداما ایشان در حضور شوهرم و در حضور همسرش با بنده هم شوخی میکنند اما شوخی های عادی و متعارف... همسرشان و شوهرم میخندند و معتقدند چون ایشان ذاتا انسان شوخی هستند و با همه شوخی میکنن اشکالی ندارد...با اینکه ما و دوستانمان مذهبی هستیم و تمام شئونات حفظ حریم نامحرم را رعایت میکنیم و حتی سفره ی ها جداگانه پهن میکنیماما بنده از این مسئله بیم دارم و احساس میکنم شوخی ایشان با بنده مقدمه ی آفت های خطرناکی است...سوالم این است که این مسئله از نظر شرع مقدس چه حکمی دارد آیا دارای اشکال است؟ و باید چه کنم؟

شوخی با نامحرم چون زمینه گناه را فراهم می کند هرچند به قصد لذت نباشد ترک شود . اینگونه اعمال غرایز جنسی افراد را تحریک کند و یک الفت و محبت شهوانی بین مرد و زن ایجاد گردد و نقطه آغازی برای غوطه ور شدن در انحراف و فساد شود.شوخی باید با همجنس باشد وکسی حق ندارد با جنس مخالف شوخی کند زیرا این کار حرام و گناه است و باعث هرزه گی و بی بند وباری می شود و هیبت انسان را ضایع می کند و در روابط خانوادگی آثار سویی می گذارد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه