چرا برخي از درخواست هاي بندگان که از خدا به عنوان حکمت نيست رد مي شود خدا که قدرت دارد همه چيز را تغيير دهد چرا همه چيز را به طرف درخواست خالصانه بندگان تغيير نمي دهد؟

مقدمه قبل از جواب به سئوال لازم مي دانم مطلبي را در مورد حکمت الهي بيان کنم: يکي از صفات کمال خداوند، حکمت است، چنانکه حکيم از نامهاي او است، مقصود از حکيم بودن خداوند اين است که: اولا: افعال خداوند از نهايت إتقان و کمال برخوردار است. ثانيا خداوند از انجام کارهاي ناروا و عبث منزّه است. گواهي معني نخست، نظام شگفت انگيز جهان آفرينش است که کاخ عظيم خلقت را به نحو احسن برافراشته است، چنان که مي فرمايد: صنع الله الذي أتقن کلّ شيء، آفرينش خدايي که هر چيز را به نحو متقن آفريده است. گواهي معني دوم نيز اين آيه است که مي فرمايد: ما خلقنا السماء و الأرض و ما بينهما باطلا، آسمان و زمين و آنچه را که در ميان آن دو قرار دارد، به باطل (بيهوده) نيافريديم. گذشته از اين، خداوند کمال مطلق است و فعل او نيز بايد از کمال برخوردار بوده و از عبث و بيهودگي پيراسته باشد. به عبارت ديگر حکمت الهي، يعني اين که علم او صواب و يقيني است و هم کار او عدل و متقن است و چون جهان آفرينش محصول علم خداوند به نظام احسن است حکمت علمي خداوند مايه تحقق حکمت عملي وي خواهد بود. جواب: با توجه به مقدمه مذکور در جواب سئوال مي گوييم که اگر برخي از درخواست هاي بندگان به عنوان اينکه حکمت نيست رد مي شود، منظور اين است که يا اين درخواست با قوانين و سنت هاي نظام هستي هماهنگي ندارد و چيزي را مي خواهد که مخالف با نظام عالم هستي است و يا چيزي مي خواهد که محال است و عقل وقوع آن را غير ممکن مي داند و يا چيزي را مي خواهد که با عدل الهي سازگاري ندارد و موجب ظلم به ديگران است و يا چيزي بيهوده و لغو و عبث را از خداوند مي خواهد که خداوند از جميع اينها (انجام محال، عبث و ظلم) منزه و پاک است. به عنوان مثال در يک جامعه عده اي از مردم براي باريدن باران دعا مي کنند و عده اي ديگر براي نباريدن باران دعا مي کنند در اينجا خداوند دعاي کداميک از اين دو را اجابت کند؟ اجابت هر دو جمع بين دو نقيض است چرا که لازمه اجابت آندو اين است در يک لحظه و آن هم باران ببارد و هم نبارد و اين هم يک چيز محال است. و اگر گفته مي شود که اجابت اين درخواست حکمت الهي نبوده بدين معني نيست که خداوند قدرت اجابت آن را ندارد، بلکه بدين معناست که اين درخواست مطابق قوانين و سنت عالم هستي و يا عدل الهي و... نيست. مثل اينکه چيزي را در اين دنيا بدون تحقق علل و اسباب آن مي خواهدف غافل از اينکه اين دنيا عالم علل و مسببات است و خداوند متعال اين چنين مقدّر فرموده که در اين جهان، هر أمري با وجود علل و اسباب آن محقق شود و دعا يکي از علل و اسباب است نه تمام علل و أسباب، لذا اجابت نمي شود. نتيجه: نتيجه سخن اينکه در دعا کردن بايد چيزي را از خدا بخواهيم که مخالف قوانين عالم هستي و بيهوده نباشد و موجب ظلم به افراد ديگر جامعه هم نشود و محال عقلي هم نباشد. و الاّ مخالف حکمت الهي مي شود و اجابت نمي شود. و اگر دعايي شرايط کامل براي اجابت را داشته باشد حتما اجابت مي شود. و اگر در جايي هم اجابت دعا مصلحت نباشد به حکم فرمايش رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ خداي تعالي به جاي آوردن آن حاجت، بلايي را از صاحب دعا بر مي دارد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه