دانشجوی دختری ۲۱ساله ام به شدت از کنفرانس و حضور در مقابل بچه ها میترسم نگرش منفی (در رابطه با این موضوع)از خودم هرگز از ذهنم خارج نمیشود ترم شش هستم یک بار تجربه تلخ کنفرانس را تجربه کردم از نظر خودم افتضاح بود اکثر راهنمایی های دیگران را خوانده ام ولی کمکم نمیکنند به نظر خودم انسان مومنی هستم از خدا درخواست میکنم که کمکم کند ولی در مقابل تعداد معدودی از چشمهای نا آشنا که فقط تورا مینگرند بسیار مشکل است در آن لحظه همه چیز فراموش میشود و من مانده ام با این ناکامی . به گونه ای استرس میگیرم که دهانم خشک میشود صدایم میلرزد (من آبرو دارم)

همان گونه که می دانید وگاه تجربه کرده اید، حالت اضطراب روبرو شدن با دیگران هنگام مهمانی یا کنفرانس یا... هرگز با ناتوانی برابر نیست. بلکه این حالت به معنای ناتوان شمردن خویش است نه ناتوان بودن. از سوی دیگر؛ بیش تر صاحب نظران معتقدند این حالت خصلتی ژنتیکی نیست تا خود را مقهور آن بدانید و در برابرش تسلیم شوید. بی گمان با شناخت توانمندی های خود، برخی عوامل مؤثر در بروز آن ها و رعایت دقیق و مستمر و کامل راهکارهای ارائه شده، می توان به مطلوب ترین سطح سازش یافتگی اجتماعی و مؤثرترین شکل ارتباط با دیگران دست یافت و یک کنفرانس خوب را ارایه داد فقط کافی است به توانایی تان ایمان داشته باشید. به مرور توانایی های خود در فعّالیّت های گذشته پردازید و موفقیت های هر چند ساده خویش را برشمارید. یکی از نکات مهم در کنفرانس دادن غلبه بر ترس و اضطراب است که به علل مختلفی اتفاق می افتد.شما به برخی از این عامل اشاره نمودید.تسلط کافی نداشتن به مطلب ،فراموشی نکات، ترس از تمسخر و... می توانند در فرد ایجاد ترس ونگرانی داشته باشد.برای رهایی از این وضعیت لازم است تا تسلط کافی بر مطالب پیدا نمایید لذا در این مورد با شما گفتگو نموده و در انتها به برخی از عوامل موثر در این موضوع اشاره می نماییم. روان شناسان معتقدند که حافظه سه مرحله دارد: 1- رمز گردانى، 2- اندوزش ، 3- بازیابى. منظور از رمز گردانى تبدیل اطلاعات فیزیکى به نوعى رمز قابل قبول براى حافظه است این مرحله همان سپردن اطلاعات به حافظه مى باشد اندوزش عبارت از نگهدارى و ذخیره اطلاعات رمز گردانى شده است و باز یابى فرایندى است که از طریق آن اطلاعات به هنگام نیاز از حافظه فرا خوانده مى شوند در نظریه هاى جدیدى که در رابطه با حافظه مطرح شده است اعتقاد بر این است که فراموشى ناشى از احتمال وقوع خطا در یک یا چند مرحله از این مراحل سه گانه مى باشد البته نباید نقش عوامل هیجانى را در فراموشى نادیده گرفت. آنچه در ارایه یک کنفرانس باید در نظر داشته باشید اینست که مرحله رمزگردانی و اندوزش در خارج از کنفرانس صورت می گیرد و باید در منزل مطالب را خوب مطالعه وبه ذهن بسپارید اما مرحله بازیابی در حین کنفرانس است و با رعایت نکاتی که در ادامه می آید می توانید این مرحله را نیز به موفقیت طی نماید. 1- همانطور که می دانید در ارایه کنفرانس حتما نباید مطالب را از حفظ بیان نمایید بلکه در شکل ارایه مطالب می توانید از روش هایی مانند ساخت اسلاید و نوشتن نکات مهم و تکثیر وپخش در جمع دوستان و یا یاداشت برداری برای خود استفاده نمایید. 2- شما می توانید قبل از شروع کنفرانس سرفصلها و نکات محوری خود را روی تابلو بنویسید و مطابق آنها شروع به ارایه کنفرانس نماید.سعی نمایید قبل از کنفرانس بین مطالب نوشته شده در ذهن خود تطبیق انجام دهید و آنرا مرور و تمرین کنید تا به محض دیدن کلمات مطالب پیرامون آنهم به یادتان بیاید.این نکته در بازیابی اطلاعات بسیار مهم است. 3- همیشه سخن را با مقدمه، کلام یا یک کلمه جالب آغاز کنید، از به کارگیری کلمات پیچیده بپرهیزید.سعی نمایید خارج از مطالبی که آماده نموده اید حرکت نکنید زیرا باعث می گردد انسجام فکری شما بهم ریخته و در ادامه کنفرانس به مشکل برخورد نمایید. 4- همیشه به این نکته توجه نمایید که در کنفرانس باید مطالب ارایه شود و قالب آن خیلی مهم نیست لذا در صورت نیاز می توانید در ما بین کنفرانس از کتاب نیز برای یادآوری مطالب استفاده نمایید و حتی از دوستان خود بخواهید که برخی از مطالب را از روی کتاب در حین کنفرانس برای دیگران بخوانند.بدانید اگر توانستید قالب کنفرانس را دگرگون سازید موفقید. 5- هنگام سخن گفتن، خود را گرفتار آداب و رسوم و تکلف های بی مورد نسازید. ساده، راحت و عاری از هرگونه آداب خاصّ هدفتان را بیان کنید. در فعّالیّت های آغازین، خواسته و هدف خود را به صورت یک جمله بنویسید و نوشته را بخوانید. 6- ارتباط بصری با مخاطب را حفظ کنید. 7- هنگام سخن گفتن، به دیگران و قضاوت و حرکات و سکناتشان هرگز توجّه نکنید. گفتارتان را پی گیرید و با خونسردی به هدف بیندیشید. 8- موانع احتمالی و افکار و اعمال مزاحم را شناسایی و ذهن خود را برای مقابله با آن آماده سازید؛ مثلاً اگر خنده حاضران از ادامه سخن بازتان می دارد، شما نیز بخندید. 9- به کار خود پاداش دهید. یک نفس عمیق، به خود آفرین گفتن یا باز گفتن تفصیلی و با آب و تاب آن برای نزدیکان می توانند پاداش به شمار آیند. 10- از جزئیات بکاهید و اصل سخن را به صورت خلاصه و گویا بیان کنید. 11- اجازه سوء استفاده به دیگران ندهید. کافی است به کار خود ادامه داده، در صورت روبه رو شدن با واکنش آنان خود را در برابرشان احساس نکنید. توجّه داشته باشید تا زمین نخورید راه رفتن نمی آموزید. پس باید نقد دیگران و تمسخر آن ها باشد تا شما مجال رشد یابید. بنابراین، اگر با عکس العمل دیگران روبه رو شدید یا در فعّالیّت های آغازین احساس ناتوانی کردید، از ادامه سخن یا عمل چشم پوشید؛ هر چند می توانید آن را ارائه کنید و از این راه برای ارائه بهتر و کامل تر مطالب آماده شوید. ما هم در کنار حرم کریمه اهل بیت حضرت معصومه سلام الله علیه برای شما انسانهای خواستار پاکی دعا می کنیم و منتظر مکاتبه بعدی و نظر شما نسبت به این مطالب هستیم تا در کنار یکدیگر به سمت وضعیت مطلوب حرکت نماییم. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه