آداب زیارت معصومین و امام زادگان (علیهم السّلام ) : ۱ - غسل کردن پیش از رفتن براى زیارت . ۲ - پرهیز نمودن از کلام بیهوده و لغو و پرهیز از مخاصمه و در طول مسیر.

آداب زیارت معصومین و امام زادگان (علیهم السّلام ) : 1 - غسل کردن پیش از رفتن براى زیارت . 2 - پرهیز نمودن از کلام بیهوده و لغو و پرهیز از مخاصمه و در طول مسیر. 3 - خواندن دعاى وارده و مخصوص آن امام . 4 - طهارت از حدث اکبر و حدث اصغر. 5 - پوشیدن جامه هاى پاک ، پاکیزه و نو. بهتر است رنگ جامه سفید باشد. 6 - در حین رفتن به زیارت گام ها را کوتاه بردارد و با وقار حرکت کند و همچنین باید خاضع و خاشع باشد و سر به زیر راه برود و به بالا و اطراف خود توجه نکند ؛ یعنى به منزلت و عظمت زیارت فکر کند. 7 - خوشبو نمودن خود در غیر زیارت امام حسین (علیه السلام ). 8 - هنگام رفتن به حرم مطهر، زبان را به ذکر تکبیر، تحمید، تسبیح ، تهلیل و تمجید مشغول کند و با فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد (صلى الله علیه و آله و سلم ) دهان خود را معطر نماید. 9 - ایستادن بر در حرم شریف و اذن دخول طلبیدن و سعى کردن در به دست آوردن رقت قلب و خضوع به وسیله تصور و فکر در عظمت و جلالت قدر صاحب آن مرقد منور؛ به فکر این باشد که ایستادن او را مى بیند، کلام او را مى شنود و جواب سلام او را مى دهد. همچنین باید در محبت و لطفى که ایشان به شیعیان و زائران خود دارند، تدبیر کند و همچنین در خرابى هاى حال خود و خلاف هایى که نسبت به آن بزرگواران کرده است ، تاءمل کند. 10 - بوسیدن عتبه عالیه و آستانه مبارکه . سزاوار است براى خدا به شکرانه این که او را به این مکان رسانده است ، سجده کند. 11 - مقدم داشتن پاى راست در وقت داخل شدن و مقدم داشتن پاى چپ در وقت بیرون آمدن ؛ مانند مساجد. 12 - رفتن نزد ضریح مطهر به نحوى که بتواند خود را به آن بچسباند. توهم این که دور ایستادن ادب است ، وهم (غلط) است . زیرا در حدیث آمده است که تکیه کردن بر ضریح و بوسیدن آن شایسته است . 13 - ایستادن پشت به قبله و رو به قبر منور در وقت زیارت . ظاهرا این ادب مختص به معصوم (علیهما السلام ) است . وقتى از خواندن زیارت فارغ شد، گونه راست را به ضریح بگذارد و به حال تضرع ، دعا کند. سپس گونه چپ را بگذارد و خدا را به حق صاحب قبر بخواند که او را از اهل شفاعت آن بزرگوار قرار دهد. آنگاه در دعا مبالغه کند. سپس به سمت سر مطهر برود و رو به قبله بایستد و دعا کند. 14 - ایستادن در وقت خواندن زیارت ؛ اگر عذرى مثل ضعف و درد کمر و درد پا و غیره نداشته باشد. 15 - تکبیر گفتن هنگام دیدن قبر مطهر، پیش از شروع خواندن زیارت . 16 - خواندن زیارت وارده از سادات انام (علیهم السلام ) و ترک زیارت هاى ساخته شده بى اساس که بعضى بى خردان ، عوامانه آنها را با بعضى از زیارات تلفیق کرده اند. 17 - به جا آوردن نماز زیارت که اقل آن دو رکعت است . 18 - خواندن سوره ((یس )) در رکعت اول و سوره ((الرحمن )) در رکعت دوم ؛ در صورتى که براى آن زیارتى که نماز آن را مى خواند، کیفیت مخصوصى ذکر نشده باشد. 19 - کسى که داخل حرم مطهر شود و ببیند که نماز جماعت برقرار شده است ، پیش از آنکه زیارت کند، ابتدا نماز بخواند. همچنین وظیفه ناظر حرم است که مردم را به نماز امر کند. 20 - تلاوت کردن قرآن نزد ضریح مطهر و هدیه کردن آن به روح مقدس ‍ مزور. 21 - ترک نمودن سخنان ناشایست و کلمات لغو و بیهوده و عدم اشتغال به صحبت هاى دنیوى که همیشه و در همه جا مذموم ، قبیح ، مانع رزق و باعث قساوت قلب است . 22 - بلند نکردن صدا در وقت زیارت . 23 - وداع کردن با امام (علیه السلام ) در وقت بیرون رفتن از شهرى که آن حضرت در آن جا مدفون است . 24 - توبه و استغفار نمودن از گناهان و تصمیم به بهتر کردن حال ، کردار و گفتار خود بعد از فراغت از زیارت . 25 - انفاق کردن به قدر وسع بر خادمان آستانه شریفه . 26 - سزاوار است که خدام از اهل خیر و صلاح و صاحب دین و مروت باشند و آنچه را از زائران مى بینند، تحمل نمایند و خشم خود را بر ایشان فرو نشانند و بر آنها تندى و درشتى ننمایند و بر رفع حوایج محتاجین اقدام و زائرین را راهنمایى کنند. 27 - انفاق و احسان بر فقرا، مجاورین و مساکین شهرى که امام (علیه السلام ) در آن مدفون است ؛ خصوصا سادات و اهل علم . 28 - از جمله آداب ، تعجیل کردن در بیرون رفتن از حرم است ؛ در وقتى که حظ و بهره خود را از زیارت درک کرد تا براى رجوع بعدى شوق بیشترى داشته باشد. 29 - سزاوار است وقتى که زوار بسیار است ، کسانى که جلوتر هستند و به ضریح چسبیده اند، زیارت را کوتاه نمایند و زودتر بیرون روند تا دیگر زائراءن هم به قرب ضریح فایز گردند. آداب معنوی 2000 عمل مستحب و مکروه- روح الله ولى ابرقوئى .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه