وجود اختلاف نظر بين اهل سنت و وهابيت را به صورت مختصر و دقيق بيان فرمائيد.

اهل سنت از نگاه فقهي به چهار گروه (حنبلي، شافعي، مالكي و حنفي) و از نگاه كلامي به دو گروه (اشاعره و معتزله) تقسيم مي شوند. يكي از اساسي ترين اختلاف هاي وهابيت با ديگر گروههاي اهل سنت اين است كه وهابيت بر خلاف ديگر مذاهب اهل سنت معتقداند كه باب اجتهاد باز است و از مذاهب اربعه تقليد نمي كنند و حرف فقهاي مذاهب اربعه كه مي گويند اجتهاد بعد از چهارمذهب محال است) باطل مي دانند(). توحيد: و هابيون خود را موحد و تمام فرق اسلامي را به نوعي مشرك مي دانند() وهابيون بر خلاف اكثريت مسلمين براي خداوند جهت قائلند و مي گويند كه خداوند بر عرش كه بالاي آسمانها و زمين است قرار دارد، و در شبها بر زمين فرود مي آيد، و دو باره صبح بر مي گردد. و براي خداند صورت و دست (راست و چپ) و انگشت و كف دست و دو چشم به معناي حقيقي قائل مي باشند قابل ذكر است كه اهل حديث هم عمده‌ي اين مسائل را قائلند() و صريح كلام ابن تيميّة اين است «لم ينطق القرآن او السنة و الاجماع بان الله ليس بجسم و لم ينف الشبيه()» در قرآن و سنت و اجماع حرفي از نفي جسمانيت خداوند و نفي تشبيه نيامده است، ولي علماي اهل سنت مي گويند «اعتقاد به تجسم خدا و آنچه كه باعث تجسيم شود باعث كفر مي شود() و همچنين قائلند كه مراد از محبت و رحمت و غضب و رضا و... در مورد خداوند همان معناي حقيقي انفعالي مراد است و هيچ تأويلي ندارد، و همچنين قائلند به اينكه خداوند حرف مي زند و صورت دارد، كه اين فتواها باعث مخالفت شديد با آنها و منجر به اعدام بعضي از علماي وهابي شد(). ولي اكثريت مسلمين با اين مسائل شديداً مخالفند، و علماي وقت حنفي، و شافعي و مالكي نوشتند كه «ابن تيميه در اين مدت امور منكره را بر قلم راند، و با ائمه اسلام و اجماع علمأ مخالفت نمود و با علماي عصر خود در شام و مصر، به مخالفت پرداخت تا آنجا كه قائل به جسمانيت حق شد» و قاضي مالكي ها نوشت «كفر ابن تيميه ثابت شد()» و همچنين اقرار دارند در روز قيامت خدا به صحراي محشر مي آيد، زيرا خود او فرموده است و جاء ربك()و خداوند به هر يك از مخلوقات خود به هر طور كه بخواهد نزديك مي شود(). انكار فضائل انبياء و اولياء: 1ـ از ديد وهابي نه عيسي مي تواند مريض را با اذن خدا شفا دهد و نه آصف بن برخيا مي تواند تخت بلقيس را حاضر كند ونه سليمان فهم درك زبان مورچه را دارد و نه پيامبر (ع) اسلام مي تواند، از آينده() خبر دهد، و حال آنكه مسلمانان ديگر با توجه به آياتي كه در اين زمينه ها داريم() همه را قبول دارند. 2ـ وهابي ها زيارت قبر نبي و سفر براي زيارت را حرام مي دانند، عين عبارت آنها اين است: «قصد سفر قبر نبي نمي كند مگر جاهل يا كافر()» ولي مذاهب اربعه بالاترين ثواب را براي زيارت قبر نبي و مسافرت براي زيارت قائلند() ديگران براي قبر نبي احترام قائلند، ولي وهابيت فتوا به لزوم و وجوب تخريب آن را مي دهد «يجب هدم المشاهد التي بنيت علي القبور()». 3ـ توسل و شفاعت: مسلمين هم از نظر قرآن و هم از نظر سيره توسل به نبي و بزرگان را روا مي دارند() ولي وهابيون مي گويند «من جَعَلَ بَينَهُ و بين الله وسائط فهذا كافرٌ يستئاب ثلاثاً و الا قتل()» كسي كه بين خود و خداي خود واسط قرار دهد كافر است سه بار از او درخواست توبه مي شود، اگر توبه نكرد كشته مي شود، مساله شفاعت نبي (ص) مورد اتفاق بين مسلمين است() ولي وهابيون چنين فتوا مي دهند «من سأل النبي و طلب منه الشفاعة فقد نقض اسلامه()» اگر كسي از پيامبر سؤال كند و در خواست شفاعت نمايد، اسلام او نقض شده است. 4ـ تبرك جستن به پيامبر و قبر او را حرام مي دانند، حتي تصريح دارند كه يك چوب اثرش از وجود پيامبر بيشتر است()، چون مي توان با او ماري را كشت، در حاليكه روايات زيادي وجود دارند كه مردم به حضرت تبرك مي جستند(). 5ـ خواندن غير خدا و استغاثه و طلب كمك و حاجت از ديدگاه وهابي ها، باعث كفر مي شود ولي مسلمين ديگر با توجه به آيات و روايات، استمداد از نبي (ص) و عرض حاجت خدمت حضرت را جايز مي دانند(). 6ـ خداوند را به حق و مقام اولياء سوگند دادن را وهابي ها حرام مي دانند() ولي حنفي ها و شافعي ها مكروه مي دانند(). 7ـ تعبير سيد و مولي به غير خدا را شرك مي دانند() و حال آنكه در قرآن كلمه «سيداً و حصوراً» آمده است و در روايات اهل سنت آمده كه پيامبر فرمود: «انا سيد ولد آدم و علي سيد العرب» و داريم كه «الحسن و الحسين سيد شباب اهل الجنة» و درباره فاطمه آمده است «سيدة نساء العالمين()». 8ـ ذبح و نذر براي اموات و اهل قبور و اولياء را شرك مي دانند: «من نذر شيئاً للنبي او غيره او ذبح ذبيحةً كان كالمشركين» هر كس براي پيامبر و يا غيرش نذر كند و يا قرباني نمايد، بسان مشركان مي گردد و اگر نذر كرد لازم الوفاء نيست() و حال آنكه از آيه ي فصّل لِرَبّك والنحر و روايات اهل سنت استفاده مي شود كه نذر اگر براي بت نباشد لازم الوفاء است(). .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه