من به دنبال یک راهنمایی برای سیروسلوک,و روش ریاضت وکسی که گام به گام من را راهنمایی کند. چونکه درمسیر عبودیت دچار شک وتردید ولغزش می شوم. بخصوص بی تفاوتی ودلسردی دچار می شوم. به دنبال یک مرشد, نه از نوع درویشها بلکه کسی که عاشق وشیفته منش ومرام او شوم.مانند حاج شیخ حسنعلی اصفهانی( نخودکی)وآیت ا... بهجت فومنی )درخواست میکنم,تقاضادارم راهنمایی ام کنید. سپاسگزارم- منتظر جواب شما هستم

اینکه شما به فکر تلاش جهت پیمودن راه رستگاری هستید جای بسی خرسندیست و باید خداوند را شاکر باشید که بجای مشغولیت های ذهنی پوچ و باطل که خیلی ها اسیرش هستند ذهن و فکر شما را بدین سمت سوق داده است. مهمترین چیزی که در زندگی انسان باید مورد توجه قرار بگیرد و هرگز از آن غفلت نکند تنها انجام واجبات و ترک محرمات است زیرا کسی که به انجام واجبات و ترک محرمات برای اطاعت امر خدا پایبند باشد خداوند خود راه هدایت و سعادت را برایش هموار می سازد و او را به سمت خیر سوق می دهد. و برای اینکه انسان به این منزلت برسد باید علم و آگاهی خود نسبت به دین و احکام دینش بالا ببرد که امروزه با امکانات زیادی که هست دسترسی به آن مشکل نخواهد بود.پس لازم نیست که حتما مرید باشید یا مرادی داشته باشید. شما می توانید با مطالعات کتب معتبر دینی و آیات و روایات و زندگی علما، سطح آگاهی خود را افزایش دهید و هنگامی که به شبهه ای بر می خورید که پاسخش را نمی دانید به مراکز معتبر رجوع کرده پاسخ خود را دریابید. و مطمئن باشید هر انسانی که از خود غافل نباشد و توکل بر خدا داشته باشد با همتی که در خود ایجاد می کند می تواند به سعادت ابدی برسید همانگونه که{حضرت امام صادق (ع) می فرماید: کسی که قلب خود را از غفلت و نفسش را از شهوت و عقلش را از جهالت محافظت کند پس در زمره آن طائفه‏ای که بخود آمده و متنبه هستند، داخل شده است. و سپس هر که علم و دانش خود را از هوی و هوس، و دین و آیین خود را از بدعت و عقائد ساخته شده و مالش را از حرام حفظ کند پس او از جمله صالحین است.}[1] و همانگونه که در کتاب ارزشمند مصباح الشریعة آمده است آنجا که بیان می دارد: اگر کسی خواسته باشد به خود برسد و رعایت حال خود نموده و سعادت و نیکبختی خود را به دست بیاورد: می‏باید صد در صد از آلودگیهای زندگی مادی و دنیوی (شهوت‏پرستی، هوی خواهی، محبت به مال و عنوان، طمع و حرص و غضب، خود نمائی و خود خواهی، مشغول بودن به هوسها و آرزوهای دنیوی) و از آنچه دل آدمی را فریفته و مشغول می‏سازد، بر کنار باشد. و در نتیجه حالت فراغت و آرامش خاطر و صفای قلبی پیدا کرده، و بتواند قدم به صراط حقیقت گذارده، و برای رسیدن به مطلوب و به دست آوردن گمشده حقیقی خود که سعادت و کمال است، سیر کند. هر کسی نالد ز دست این و آن* من همی نالم ز خود ای دوستان آن منم من مایه رنج و محن* ای مسلمانان فغان از دست من چون خودی مر کافران را شد قرین* شد جهنم هم محیط کافرین و باید با مهیا کردن و آراستن خود و بلکه از نخستین قدم از پیشگاه جلال پروردگار متعال درخواست یاری و توفیق کرد، و شرط آن اینست که انسان خود را نیازمند و فقیر و خاضع بیند، و در اثر نیاز و فقر و احتیاج دست حاجت به پیشگاه پروردگار مهربان بلند کرده، و توفیق اطاعت و بندگی بخواهد، و تا کسی خود را محتاج و فقیر نبیند؛ مشمول توفیق نگردد. آب کم جو تشنگی آور به دست* تا بجوشد آبت از بالا و پست با تضرع باش تا شادان شوی* گریه کن تا بی‏دهان خندان شوی[2]‏ در پایان آنچه لازم می دانیم خدمت شما عرض کنیم این است که بهترین راه برای سلوک، مطالعه زندگی اهلبیت علیهم السلام خصوصا امیرالمومنین علی علیه السلام می باشد. همچنین استفاده از بیانات اهلبیت مانند کلمات قصار امیرالمومنین که در کتاب غررالحکم موجود می باشد. چراغ راهیست برای سالک نکته ی دیگر اینکه مسائل اخلاقی مانند مسائل فقهی نیست که اگر مجتهدی به رحمت خدا رفت لازم باشد در برخی مسائل که جدید پدید می آید به مجتهد زنده رجوع کرد بلکه انسان می تواند با مطالعه زندگی بزرگانی مانند مرحوم آیت الله نخودکی و مرحوم آیت الله بهجت و امثال این بزرگان، که آثار ارزشمندی را از خود به جای گذاشته اند درس گرفته و شیوه زندگیشان را در زندگی خود پیاده نماید. همچنین از آیت الله بهجت نیز نقل شده که فرموده اند: بهترین راه خود سازی، عمل کردن به رساله عملیه است. و چرا که اینگونه نباشد؛ کتابی که در آن حلال و حرام خدا مشخص و حد و حدود آن بیان شده است. امیدواریم که در مسیر حق موفق و پیروز باشید. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه