تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
نه , هرگز امام على با وضعیت موجود موافقت نکرد و سکوت هم ننمود , بلکه على رغم تهدید , با آنان احتجاج کرد و بیعت ننمود . ابـن قـتـیبه در تاریخش آورده است که على به آنان گفت : به خدا قسم با شما بیعت نمى کنم و شما سزاوارتر به بیعت با من هستید . و هـمـسـرش فـاطـمه زهرا را با خود به مجالس انصار مى برد واعلام مخالفت مى نمود , ولى آنان پوزش مى طلبیدند و مى گفتند که ابوبکر بر او سبقت گرفته است . بخارى یادآور شده است که على در طول مدت حیات فاطمه , بیعت نکرد . وقتى فاطمه از دنیا رفت هیچ یار و یاورى براى خود نیافت , ناچار به مصالحه با ابوبکر شد . و همانا فاطمه شش ماه پس از پدرش زنده بود , پس آیا فاطمه از دنیا رفت در حالى که هیچ بیعتى در گردنش نبود ؟ با اینکه پدرش رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله و سلم مى فرماید : هر که بمیرد و در گردنش بیعتى نباشد , مرگش مرگ جاهلیت است . (1)و آیا على مطمئن بود که تا بعد از ابوبکر زنده است که آن شش ماه گذشت و بیعت نکرد ؟ آرى عـلـى هـرگز ساکت نشد و هر وقت فرصتى یافت - در طول ایام زندگیش -ظلم آنان و غصب حقش را به مردم اعلام کرد . کافى است که در این زمینه , خطبه شقشقیه اش را مطالعه کنیم . از آگاهان بپرسید - ج 2 / ترجمه سید محمد جواد مهرى، تیجانى تونسى - محمد 1 - صحیح مسلم - ج 6 - ص 22 .به نقل از سایت تبیان .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.