تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
اگر صاحب آن مواد را نمیشناسید، میتوانید خودش یا پولش را به فقیر متدین صدقه دهید. یا اینکه با تعیین قیمت، از آن استفاده کرده و پس از پیدا شدن صاحبش، مبلغ آن را به او پرداخت نمایید. پس چنانچه تا یک سال، در جستجوی صاحبش گشته و اعلام عمومی کردید و مالکش پیدا نشد، چیزی بر عهده شما نخواهد بود.همچنین اگر از ابتدا یقین داشته باشید که صاحبش دیگر به دنبال این غذای گمشده نخواهد آمد، استفاده از آن اشکالی ندارد.ضمائم:پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):اگر لقطه (چیزی که پیدا شده) از چیزهایى باشد که یک سال نمىماند، مانند پختنى، گوشت و میوهها و سبزیجات، جایز است که آن را با قیمتگذارى براى خود بردارد و بخورد و در آن تصرف نماید، یا به دیگرى بفروشد و ثمن آن را براى مالکش حفظ نماید، و احتیاط واجب آن است که تا آخر وقتى که خوف خراب شدن مىرود نگهدارد، بلکه وجوب آن خالى از قوت نیست. و در هر صورت، تعریف آن ساقط نمىشود، پس خصوصیات و صفات آن را قبل از آنکه آن را بخورد یا بفروشد حفظ مىکند سپس یک سال تعریف مىکند، پس اگر صاحبش آمد و او هم آن را فروخته بود ثمنش را به مالک مىدهد و اگر آن را خورده بود قیمت آن را غرامت مى دهد و اگر نیامد چیزى بر او نیست.حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):اگر صاحب آن مجهول باشد میتوانید خودش را یا پولش را به فقیر متدین صدقه بدهید.حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):استفاده از آنها در صورتی که یقین به اعراض صاحب آن دارید و یا دور ریخته میشود و موجب اسراف میگردد اشکالی ندارد. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.