آيه «لا اكراه في الدين» بر چه نوع آزادي دلالت دارد؟

آنچه كه از نظر آزادى بحث مى‏كنيم كه بايد بشر در آن آزاد باشد فكر كردن است. اما اعتقادهايى كه كوچكترين ريشه فكرى ندارد، فقط يك انعقاد و يك انجماد روحى است كه نسل به نسل آمده است، آنها عين اسارت است و جنگيدن براى از بين بردن اين عقيده ها جنگ در راه آزادى بشر است، نه جنگ عليه آزادى بشر، آن كسى كه آمده در مقابل يك بت كه خودش به دست خودش ساخته از او حاجت مى‏خواهد، او به تعبير قرآن از يك حيوان خيلى پست‏تر است يعنى عمل اين آدم كوچكترين مبناى فكرى ندارد، اگر فكرش يك ذره تكان بخورد اين كار را نمى‏كند. اين فقط انعقاد و انجماد است كه در دل و روحش پيدا شده و ريشه اش تقليدهاى كور كورانه است او را بايد به زور از اين زنجير درونى آزادكرد تا بتواند فكر كند. بنابر اين كسانى كه آزادى تقليد و آزادى زنجيرهاى روحى را به عنوان آزادى عقيده تجويز مى‏كنند اشتباه مى‏كنند. آنچه ما به حكم آيه «لا اكراه فى الدّين» طرفدار آنيم آزادى فكر است نه آزادى عقيده. مجموعه آثار شهيد علامه مطهرى ج 20 جهاد .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه