چرا بعد اسم امام خمینی(ره) و رهبر صلوات می فرستیم اما بعد اسم امامان(ع) نه؟

صلوات فرستادن هنگام شنیدن نام مبارک رسول خدا(ص) بسیارمورد تأکید اسلام است؛ به گونه ای که اگر کسی نام مبارک آن بزرگوار را بشنوند و عمداً و بدون عذر صلوات نفرستند، شعبه ای از نفاق در قلب او موجود است. امّا صلوات فرستادن مخصوص به ذکر نام آن بزرگوار نیست؛ بلکه صلوات فرستادن مطلقاً مستحبّ است و با بهانه و بی بهانه می توان صلوات فرستاد؛ بلکه تأکید فراوان شده که زیاد صلوات بفرستید و امور خود را با صلوات زینت دهید. لذا اگر با شنیدن نام حضرت علی(ع) و دیگر ائمه(ع) و حتی دیگر بزرگان دینی هم کسی صلوات بفرستد، نه تنها اشکال ندارد بلکه یقیناً کار ثوابی انجام داده است؛ کما اینکه مردم با شنیدن نام و یاد امام عصر(عج) صلوات می فرستند؛ یا اگر شخصیّت دینی برجسته ای وارد مجلسی شود حضّار صلوات می فرستند. در حوزه های علمیّه حتّی هنگام ورود استاد به کلاس نیز طلّاب صلوات می فرستند. هنگام تمام شدن کلاس نیز صلوات می فرستند. برای تشویق کسی در یک مراسم هم صلوات می فرستند. و ... . مردم ما برای سلامتی خودشان و اقوام و دوستانشان و شادی روح امواتشان و حتّی سلامتی ماشین و راننده هم صلوات می فرستند؛ خیلی هم کار خوبی می کنند. چه دعایی بهتر از صلوات و چه نام و یادی بهتر از نام و یاد رسول خدا و اهل بیتش.صلوات فرستادن هنگام شنیدن نام ولیّ امر مسلمین و حاکم اسلامی نیز یقیناً بدون اشکال است. چون خود صلوات که در هر حالی خوب است. ولیّ امر مسلمین نیز نائب امام زمان(عج) می باشد؛ لذا احترامش واجب است. و چه بهتر که این احترام گذاشتن، از طریق دعا برای رسول خدا و اهل بیتش باشد.امّا چرا مرسوم شده که برای نام امام خمینی(ره) سه صلوات می فرستند؟در زمان مبارزات انقلابی آن بزرگوار و مردم ایران با رژیم شاه، مردم بنا گذاشتند که هر گاه نام آن بزرگوار را شنیدند صلوات بفرستند؛ و این نوعی مبارزه با رژیم شاه بود. چون مردم با این روش می خواستند نشان دهند که امام خمینی را صرفاً یک رهبر معمولی مثل رهبران دیگر کشورها نمی دانند؛ بلکه او را نائب امام زمان(عج) و حاکم شرع می دانند. این شیوه ابراز احترام به آن بزرگوار، برای طرفداران شاه بسیار گران بود؛ و به شدّت آنها را غضبناک می کرد. چون وقتی امام خمینی با این شیوه تکریم می شد، مردم او را جانشین امام غایب می شمردند و در مقابل، شاه می شد دشمن امام زمان(عج)؛ و آنها نمی خواستند شاه این گونه شناخته شود. چون می دانستند که در کشور شیعه هر کسی معروف شود به دشمن امام زمان(عج) فاتحه اش خوانده است. پس عدّه ای روحانیان درباری را برانگیختند تا با این شیوه مخالفت کنند. امّا وقتی آنها می گفتند: آقا صلوات نفرستید، مردم آگاه، صلوات دیگری می فرستادند. باز می گفت: آقا صلوات نفرستید! و باز مردم صلوات دیگری می فرستادند. به این شکل کم کم این سه صلوات رواج یافت تا مردم به این طریق به رژیم شاه بفهمانند که نقشه ی آنها را خوانده اند و گول نمی خورند. صلوات معنایش روشن است. صلوات برای پیغمبر و آل پیغمبر است نه برای امام خمینی یا هر کس دیگری. امّا مردم آگاه ما آن را سلاحی برای مبارزه با طاغوت قرار دادند. امروز نیز ما آن سه صلوات را حفظ نموده ایم؛ تا یادمان باشد که ممکن است کسانی با نام دین بخواهند ریشه دین را بزنند. لذا این سه صلوات، از شعائر انقلاب اسلامی مردم ایران است. در اینجا بد نیست خاطره ای از مقام معظّم رهبری نیز تقدیم حضور کنیم.ایشان فرموده اند: «در دوران پیش از پیروزی انقلاب، بنده در ایرانشهر تبعید بودم. در یکی از شهرهای همجوار، چند آشنا داشتیم که یکی از آنها راننده بود. یکی شغل آزاد داشت و بالاخره، اهل فرهنگ و معرفت، به معنای خاصّ کلمه نبودند.به حسب ظاهر، به آنها عامی اطلاق می‌شد. با این حال جزء خواص بودند. آنها مرتب برای دیدن ما به ایرانشهر می آمدند و از قضایای مذاکرات خود با روحانی شهرشان می‌گفتند.روحانی شهرشان هم آدم خوبی بود؛ منتها جزء عوام بود. ملاحظه کنید! راننده کمپرسی جزء خواصّ، ولی روحانی و پیش نماز محترم جزء عوام! مثلاً آن روحانی می گفت: «چرا وقتی اسم پیغمبر می آید یک صلوات می فرستید، ولی اسم آقا که می آید، سه صلوات می فرستید؟» نمی فهمید.راننده به او جواب داد: «روزی که دیگر مبارزه ای نداشته باشیم، اسلام بر همه جا فائق شود،‌ انقلاب پیروز شود، ما نه تنها سه صلوات،‌ که یک صلوات هم نمی فرستیم! امروز این سه صلوات، مبارزه است!»راننده می فهمید، روحانی نمی فهمید!» .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه