آیا هر حرامی به خاطر ضرر آن حرام است و آیا می توان گفت حرام از نظر عقلی جایز نیست نه از نظر شرعی؟

این مسئله بنحو قاعده کلیه، مسلم است که احکام تابع مصالح و مفاسد است یعنی هر واجب یا مستحبی برای مصلحتی است که در آن وجود دارد و هر حرام و مکروهی بخاطر مفسده‏ای است که در او هست، ولی باید این نکته را توجه داشت که انسان دارای ابعاد مختلف است و موجود یک بعدی نیست، دارای جنبه‏های متعدد مادی، روحی، عاطفی، اجتماعی و عقلی و... غیره هست و ظهور و بروز و تاثیر اعمال ما بر این ابعاد مختلف، مقداری در همین دنیا برای ما قابل فهم است ولی بیش از آن، شعور ما قاصر از درک آن است، مگر کسانی که بدرجاتی از قرب رسیده‏اند که توجه و تقرب شان بخدا بیشتر باشد، تا برسد به معصومین که آنان به نحو اکمل مفاسد و مصالح را درک می‏کنند. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه