چه مطالبي دربارة خيانت‌، در قرآن مجيد آمده است؟

قرآن مجيد در موارد فراواني به امانت دستورداده‌، از خيانت در آن منع فرموده است ; در آيه 27 سوره انفال آمده است‌: "يَـََّأَيُّهَا الَّذِين‌َ ءَامَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللَّه‌َ وَالرَّسُول‌َ وَتَخُونُوَّاْ أَمَـَنَـَتِكُم‌ْ وَأَنتُم‌ْ تَعْلَمُون‌َ ;(انفال‌،27) اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! به خدا و پيامبر خيانت نكنيد و (نيز) در امانات خود خيانت روا نكنيد، در حالي كه مي‌دانيد." خيانت در اصل به معناي خودداري از پرداخت حقّي است كه انسان آن را تعهّد كرده و آن ضدّ ]امانت‌[ است‌. امانت معناي وسيعي دارد كه تمام شئون زندگي اجتماعي و سياسي و اخلاقي را در بر مي‌گيرد. رسول اكرم‌به اباذر مي‌فرمايد: "گفت و گوهايي كه در مجالس خصوصي مي‌شود، امانت است و بازگو كردن سرّ برادرت‌، خيانت محسوب مي‌شود."(بحارالانوار، علامه مجلسي‌; ، ج 74 ص 89.) بنابراين‌، فرزندان براي پدر و مادر امانت هستند ; قرآن مجيد وتعليمات آن امانت است ; در اين آيه از خيانت به خدا و رسول خدا9 و مردم نهي شده و منظور از امانت خدا و پيامبر، همان اسرار مسلمانان است كه بعضي افراد به علت حفظ منافع شخصي خود، براي مشركان افشا مي‌كردند، خداوند پيامبرش را از آن آگاه ساخت‌، و ممكن است خيانت به خدا را مربوط به واجبات و خيانت به پيامبر را مربوط به سنّت و خيانت به مردم را به اموال آن‌ها مربوط دانست‌.(ر. ك‌: اخلاق در قرآن آية الله مكارم شيرازي‌، ج 3، ص 178.) آية بالا دربارة ]ابولبابه‌[ يكي از ياران پيامبر اكرم‌نازل شده كه به نفع يهود بني قريضه در حكميت اقدام كرد و به خدا و رسول او خيانت نمود، ليكن فوري پشيمان شد و خود را به ستون‌هاي مسجد بست ; خداوند پس از هفت شبانه روز، توبة او را پذيرفت در آية ديگر آمده است‌: "إِن‌َّ اللَّه‌َ يَأْمُرُكُم‌ْ أَن تُؤَدُّواْ الاْ ?َمَـَنَـَت‌ِ إِلَي‌ََّ أَهْلِهَا;(نسأ،58) خداوند به شما فرمان مي‌دهد كه امانت‌ها را به صاحبان آن برسانيد." eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه