مگر در قرآن نداریم از آن چه خدا بیشتر به شما داد در راه خدا استفاده کنید؟ پس امام علی(ع) و اهل بیتش(ع) سه شب از غذای خود دادند؟

آن چه در آیات و روایات متعدد به آن سفارش شده، انفاق از امکانات و دارایی های موجود است . بلکه بالاتر از آن خداوند متعال در آیه 92سوره آل عمران می فرماید:«لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْ ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلیم؛شما هرگز به خیر نمى رسید تا آن که از آن چه دوست دارید انفاق کنید، و هر چه را انفاق کنید خداى تعالى به آن دانا است »یعنی خیر و نیکوکاری متوقف بر این است که نه تنها از چیزی که دارید به دیگران بدهید بلکه از چیزی که بیشتر دوست دارید به دیگران بدهید.به عنوان مثال اگر گرسنه اید و یک نان و یک مرغ بریان شده دارید مطمئنا مرغ بریان شده را بیشتر دوست دارید این آیه می گوید اگر فقیری رسید و شما بخواهید به خیر و نیکوکاری نایل شوید بایستی مرغ بریان را به فقیر بدهید .از این رو حضرت امیرالمومنین و همسر و فرزندان بزرگوارشان در سه روز متوالی تنها خوراکی خود را که عبارت از چند قرص نان بود به فقیر و مسکین و یتیم دادند و خود روزه گرفته و با آب افطار نمودند تا آیات سوره دهر در شان ایشان نازل گردید.«وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً؛ برای دوستى خدا به فقیر ، اسیر و طفل یتیم طعام مى دهند »(سوره دهر آیه 8) وبدین ترتیب نهایت درجه ایثار،انفاق وهمکاری با بنیوایان رابه نمایش گذاشتند.ایثار وتقدم دیگران بر خود مرحله بالاتری است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه