آیا رسول اعظم از مقاصد عمر و ابوبکر و همدستانشان اطلاع داشت؟ اگر جواب مثبت است چرا سرشان را افشاء نکرد؟

1ـ بر اساس قانون الهی هیچ کس حق ندارد قصاص قبل از جنایت کند. پیامبران الهی سزاوارترین مردم به رعایت قانون خداوند هستند. 2ـ پیامبران مأمور به ظاهر هستند به همین جهت در زندگی آن ها مشاهده می کنیم که در نزاع ها شاهد می طلبند حتی گاهی پیامبر یا امام یک طرف نزاع بود و مثل یک فرد عادی در محکمه حاضر می شد و قاضی از هر طرف شاهد می خواست. بنابر این اگر چه پیامبر جز راست نمی گوید و هیچ وقت ادعای باطلی ندارد ولی در نزاع ها، باید طبق قانون الهی عمل شود و دو طرف مثل هم حساب می شوند. 3ـ پیامبر منافقین مدینه را می شناخت. همان کسانی که اراده مردم را در رفتن به جهاد سست می کردند و گاهی دست به ترور پیامبر زدند. امّا روش پیامبر در مقابله با مخالفان مدارا بود و امید هدایت آن ها را داشت و همیشه جهت هدایت امتش نگران بود از این روی اسرار باطنی هیچ کس را کشف نمی کرد. 4ـ پیامبر با آن ها مقابله نمی کرد و آن ها را مجازات نمی کرد به ویژه این که آن اعمال و نيّات آن ها پوشیده بود و ظاهر نکرده بودند تا پیامبر آن ها را مجازات کند. اگر قرار بود پیامبر به صرف نیت آن ها مجازات شان کند قصاص قبل از جنایت می شد یعنی نوعی حمله پیش گیرانه که البته اگر این اقدام می شد پیش دستی در مجازات باب می شد و بهانه ای می شد برای سود جویان تا از این طریق مخالفان خود را نابود کنند. 5ـ امّا مهم تر از همه این که با اندک تأملی در تاریخ می یابیم که اتفاقا پیامبر نه تنها این پیش بینی را کرده و نسبت به حوادث پس از رحلت خود اطلاع داشته بلکه با تأکیدات زیاد و با شدت و فراوان راه حق و هدایت را به مردم معرفی کرده و مسلمانان را از افتادن در دام ظاهر سازان بر حذر داشته اند. راهنمایی های پیامبر دو جهت داشت: الف ـ این که حضرت علی حق است جانشین بر حق پیامبر است از طرف خدا تعیین شده و در علم و تقوا و سیاست و فضایل سر آمد است. ب ـ مقایسه اصحاب با حضرت علی و اعلام برتری حضرت. به همین دلیل است که در برخی جنگ ها پیامبر ابتدا ابوبکر و سپس عمر را بعنوان فرمانده تعیین می کند و سپس حضرت علی علیه السلام را تعیین می کند تا با مقایسه آن ها فضیلت حضرت علی و .... معین شود و مسلمانان بدانند که جانشین واقعی، علی علیه السلام است و دیگران هیچ حقی در آن ندارند. اصرار پیامبر بر انتخاب شخص خلف نشانه همین است که پیامبر خواسته این اشخاص را بشناساند. نتیجه این که: پیامبر مأمور به ظاهر است و از طرف خدا وظیفه هدایتگری دارد و هر چه برای هدایت مردم لازم باشد بیان می کند. اگر قرار باشد برای امت امتحان سختی پیش آید که تشخیص طرف حق سخت باشد نشانه ای را برای تشخیص حق معرفی می کند مثلاً برای تشخيص طرف حق در جنگ جمل که یک طرف داماد و پسر عموی پیامبر و ابن عباس و .... و طرف دیگر همسر پیامبر (عایشه) و طلحه و زبیر و .... هستند و هر دو طرف سابقه درخشانی داشته اند نشانه گذاشته است. پیامبر به عایشه تذکر داد که پارس کردن سگ های حوأب نشانه اینست که راه خطا می رود و نشانه های ديگری که به زبیر فرموده بود و حضرت علی علیه السلام با یادآوری آن ها باعث شد زبیر دست از جنگ بردارد و ..... یا ً در جنگ با معاویه نشانه طرف حق این بود که فرمود عمار یاسر را گروه جنایتکاران به قتل می رسانند و عمار در جنگ صفین توسط لشکر معاویه کشته شد و .... امّا برای تعیین جانشین هم یک نشانه معرفی کرد که علی در همه جا بیانگر حق است و حق با اوست و او با حق است. «علی مع الحق و الحق مع علی ....» .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه