ویرایش علمی - چرا سعی براین است که فرهنگ ایرانی را حذف و فرهنگ اسلامی را جایگزین آن کنند؟ (بعد از انقلاب اسلامی) تعامل این دو چگونه است؟ ضمن این که اسلام بعضی از رسوم ایرانیان را تایید کرده است (عید نوروز) و از طرفی پیشینه فرهنگی و گذشته یک امت را باید به عنوان تاریخچه آن حفظ کرد و به نسل بعد انتقال داد؟

بعد از انقلاب اسلامی سعی براین است که فرهنگ ایرانی را حذف و فرهنگ اسلامی را جایگزین آن کنندشاید قضاوت صوابی نباشد،چون در طول سالهای بعداز انقلاب فرهنگ ایرانی جزء جدایی‌ناپذیر فرهنگ دینی است،وباید گفت که رابطه وتعامل دین اسلام و فرهنگ ایران رابطه ای دوسویه بودهو مغایرتی با یکدیگر نداشته وندارند. شهید سید مرتضی آوینی که در کتاب «رستاخیز جان» می نویسد: مسلمانی دین اعراب و اسلام دین عرب زبان ها نیست؛ همچنین زبان فارسی نیز منحصر در فرس قدیم، اوستایی، پهلوی اشکانی و پارسی ساسانی نیست. به قلم سید شهید: «اسلام حقیقتی است فراتر از آن که متعلق به یک زبان یا یک قوم باشد و حساب اقوام را نیز باید از حساب ادیان جدا کرد. چرا باید ایران را با دین زرتشتی و حکومت شاهنشاهی ملازم گرفت؟ زبان فعلی ما تربیت یافته دامان عرفان است و همه شیرینی و زیباییش مولود همین پیوند تاریخی است. سیر تکامل زبان فارسی کنونی در اشعاری که از قرن سوم (دوران صفاریان) تا قرن هشتم (شعرای سبک عراقی) سروده اند، قابل تعقیب استپرسش دیگر آن است که آیا اسلام، ایران را تسخیر نموده یا ایرانیان به اختیار خود اسلام را از میان ادیان متفاوت و متعددی که در ایران رواج داشته (زرتشتی، مسیحی، صابئی و حتی بودایی) انتخاب کرده اند. ما در اینجاشمارا به کتاب «خدمات متقابل اسلام و ایران» اثر استاد شهید مرتضی مطهری ارجاع می دهیم: «شواهد تاریخی بسیاری وجود دارد که پس از شکست ایران در جنگ با سپاه اسلام، مردم ایران به اختیار خویش و بتدریج اسلام آورده اند. مردم طبرستان تا قرن سوم هجری هنوز دین اسلام را نمی شناختند و با حکومت خلفا مبارزه می کردند. مردم کرمان درتمام دوران خلافت اموی ها زرتشتی ماندند و استخری اصطخری در کتاب «المسالک و الممالک» نوشته که در زمان او هنوز در فارس کثرت با زرتشتیان بوده است. مقدسی، صاحب کتاب «احسن التقاسیم» اذعان دارد در آن روزگار در جشن های خاص زرتشتیان هنوز بازارها را آذین می بسته اند و در عیدهای نوروز و مهرگان دیگر مردمان شهر نیز به آنان می پیوسته اند.(4) از این گذشته پیش از ظهور اسلام، در ایران دوران ساسانیان نیز اگرچه مزدیسنای زرتشتی که به آن بهدین می گفتند از جانب حکومت که منتسب به موبدان و متولیان آتشکده ها بود رسمیت یافت، اما نه تنها همه مردم ایران زرتشتی نبوده اند، بلکه مسیحیت از آنچنان نفوذ و اعتباری برخوردار بود که اگر اسلام در ایران پا نمی گرفت، به اعتراف همه مورخان، این مسیحیت بود که ایران را تسخیر می کرد. گذشته از زروانیان و کیومرثیان که از فرقه های زرتشتی مخالف مزدیسنا هستند، یهودیان و نصارا، مانویان و مزدکیان و بوداییان در سراسر ایران بسیار بودند تا آنجا که در بسیاری از مناطق، اکثریت با زرتشتیان نبوده است. زرتشتیان و مسیحیان و یهودیان به اختیار خویش تسلیم اسلام شدند و چه بسا از سر رغبت به سپاهیان اسلام پیوستند...بر این اساس سعی بزرگان مادر آشتی دادن وتکمیل این دو فرهنگ باهم بوده است نه حذف فرهنگها و خرده فرهنگها. پا نوشت ها: 1- رستاخیز جان، سیدمرتضی آوینی، تهران، نشر ساقی، چاپ اول: 1379، چاپ چهارم: 13862- فردوسی و شعر او، مجتبی مینوی، انجمن آثار ملی، تهران، 13463- بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، 109 ج، الوفاء، بیروت، سوم، 1403 ه. ق، ج 59، باب 224- خدمات متقابل اسلام و ایران، مرتضی مطهری، صدرا، تهران، بیست و چهارم، 13765-خدمات متقابل اسلام و ایران که در جلد 14 مجموعه آثار شهید مطهری از انتشارات صدرا به چاپ رسیده است.http://www.hawzah.net/Per/K/Asar14/Index.htm6.تاریخ تمدن اسلام، نوشته دکتر علی اصغر حلبی، از انتشارات اساطیر. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه