چنانچه مستحضريد پس از انقلاب شكوهمند اسلامى ملّت ايران، بر اساس ضوابط شرع مقدّس مقرر گرديد براى رشته تخصّصى زنان و زايمان در كشور از بانوان پذيرش گردد. ولى به علت مشكلات خاص بانوان متخصص، متأسّفانه بهره‌گيرى از تخصّص آنان در نقاط محروم و دورافتاده كشور امكان‌پذير نيست. بدين علّت شاهد عوارض مرگ و مير مادران، باقيماندن بچّه‌هاى يتيم و فروپاشى خانواده‌ها در اقصى نقاط كشور هستيم. با توجه به اين مطلب، لطفاً بفرماييد :الف) آيا مى‌توان به تربيت نيروهاى مرد براى رشته تخصّصى زنان و زايمان پرداخت تا پس از فارغ‌التحصيلى آنان را به مناطق محروم و دورافتاده اعزام كرد، تا از اين پس شاهد كاهش عوارض مرگ و مير مادران در سراسر كشور اسلامى ايران‌باشيم؟ب) آيا اعزام بانوان متخصص به سراسر كشور خصوصاً مناطق محروم دور افتاده با وجود تعهّد دولتى تكليف شرعى مى‌باشد؟ج) اگر تكليف شرعى است آيا بانوان متخصص زنان و زايمان مى‌توانند با وجود تعهد دولتى از رفتن به مناطق اعزامى به دليل مشكلات خانوادگى خوددارى نمايند؟

در صورتى كه زنان متخصص مانعى از رفتن به آن مناطق نداشته باشند، بايد اين وظيفه را قبول كنند و به كمك همنوعان خود بشتابند و اگر واقعاً خطرات و ضررهاى قابل توجّهى براى آنها دارد، مسأله جنبه ضرورت پيدا مىكند و مردان مىتوانند به مقدار لازم براى حل مشكلات زنان باردار در آن مناطق آموزش ببينند و اقدام كنند. .

پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

مرجع: آیت الله مکارم شیرازی

ایجاد شده در 1400/12/14

لینک کوتاه