چگونه غلط بودن ماجراي بعثت كه دربعض كتب تاريخي نقل شده ثابت مي شود؟

دليل اول:جبرئيل از پيامبر نخواست از روى نوشته بخواند. جز در يك حديث كه آن هم قابل اهميت نيست. بيشتر مى ‏گويند منظور جبرئيل اين بوده كه هر چه او مى‏ گويد پيامبر هم آن را تكرار كند. در اين صورت بايد از ناقلين اين احاديث پرسيد: آيا پيامبر عرب زبان در سن چهل سالگى قادر نبود پنج آيه كوتاه اول سوره علق يعنى; «اقرا باسم ربك الذى خلق، خلق الانسان من علق، اقرا و ربك الاكرم، الذى علم بالقلم، علم الانسان ما لم يعلم‏» را همان طور كه جبرئيل آيه آيه مى‏ خوانده او هم تكرار كند؟ اين كار براى يك كودك پنج ‏ساله آسان است تا چه رسد به داناى قريش!از اين گذشته «وحى‏» به معناى صداى آهسته است. وقتى جبرئيل امين آيات قرآنى را بر پيامبر نازل كرده است آن را آهسته تلفظ مى ‏نموده و همان دم در سينه پيامبر نقش مى ‏بسته است. بنابر اين هيچ لزومى نداشته كه هر چه را جبرئيل مى ‏گفته است پيامبر مانند بچه مكتبى تكرار كند تا آن را از حفظ نمايد، و فراموش نكند!دليل دوم:كسانى كه بعثت را بدين گونه نقل كرده ‏اند هيچ كدام از نظر شيعيان قابل اعتماد نيستند. عايشه همسر پيامبر هم كه شيعه و سنى ماجراى بعثت را در كليه منابع تفسير و حديث و تاريخ اسلامى بيشتر از وى نقل كرده ‏اند، مشكل گزارش عايشه آن است كه وي نمي‌گويد من ماجراي بعثت را از فلان شخص نقل مى ‏كنم، بلكه مي‌ گويد ماجراي بعثت چنين اتفاق افتاد ... گويا كه خودش حاضر بوده و شنيده در حالي كه وي پنج‏سال بعد از بعثت متولد شده است.دليل سوم:معلوم نيست جمله «بخوان به نام خدايت‏» كه در ترجمه آيه اول در همه تفسيرهاى اسلامى اعم از سنى و شيعى آمده است‏ يعنى چه؟ از حفظ بخواند، يا از رو بخواند؟دليل چهارم:مگر خدا و جبرئيل نمى‏ دانستند پيامبر درس نخوانده بود و چيزي نمى ‏نوشته، كه دو بار از وى مى ‏خواهند بخواند؟ و چون پيامبر مى‏ گويد: نمى ‏توانم بخوانم، گرفتن آن حضرت و فشار دادن وى را چگونه مى ‏توان توجيه كرد؟ آيا اگر كسى را فشار دادند باسواد مى‏ شود؟ اين گونه مطالب درباره وقايع هنگام نزول وحي بر پيامبران پيشين نيز نقل نشده است تا چه رسد به پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله!دليل پنجمهيچ كدام از مفسران اسلامى نگفته ‏اند چرا اولين سوره قرآنى «بسم الله الرحمن الرحيم‏» نداشته است! بلكه همگى گفته ‏اند آنچه روز بعثت نازل شد پنج آيه اوايل سوره علق بوده است از «اقرا باسم ربك الذى خلق‏» تا «ما لم يعلم‏».دليل ششمدنباله حديث عايشه و ديگران كه مى ‏گويد: «وقتى پيامبر از كوه حراء برگشت ‏سخت مضطرب بود! و چون به نزد خديجه آمد گفت: «زملونى زملونى‏» مرا بپوشانيد، مرا بپوشانيد. و او را پوشانيدند، و پس از آن ماجرا را براى خديجه نقل كرد و گفت: «از سرنوشت ‏خود هراسانم‏» و «خديجه او را نزد پسر عمويش ورقة بن نوفل برد وي فردي نصرانى بود، و تورات و انجيل را مى ‏نوشت. وي از لحاظ سني نيز كهنسال و نابينا شده بود. او گفت: اى خديجه! آنچه او ديده است همان پيك مقدسى است كه بر موسى نازل شده است‏»[1] همگى برخلاف اعتقاد ما درباره پيامبر و ظواهر امر است.[2]پي نوشت:[1] . حديث عايشه درباره آغاز وحى كه مستند همگى دانشمندان سنى و شيعى است در جزء اول «صحيح بخارى‏» و تفسير سوره اقرا جزء سوم آن، و باب ايمان «صحيح مسلم نيشابورى‏» و تفسير سوره اقرا در «صحيح ترمذى‏» و سنن نسائى آمده است.[2] . تاريخ اسلام ازآغاز تاهجرت علي دواني ص98منبع:سایت انوار طاها .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه