با توجّه به اهمیّت مسأله ولایت اهل بیت(علیهم السلام)، که حقیقت ایمان و روح عبادات است، و هیچ عبادتی اعمّ از نماز و روزه و مانند آن بدون ولایت اهل بیت(ع) مقبول درگاه خداوند قرار نخواهد گرفت، و روایات در این زمینه در حدّ تواتر است، آیا حضرت عالی نماز را فرع بر ولایت می دانید، یا ولایت را فرع بر نماز می دانید؟ از نظر اهمیّت کدام یک از این دو مقدّم بر دیگری است؟ عزاداری در مصائب ائمّه(علیهم السلام)، خصوصاً خامس آل عبا، حضرت سیّد الشهداء(علیه السلام) که از افضل قربات است، و آثار همان ولایت و محبّتی است که در اعماق وجود شیعیان و موالیان خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام) قرار دارد، چه نقشی در قبولی نماز و سایر عبادات دارد؟

پاسخ سوال شما همان است که در حدیث معروف امام باقر(علیه السلام) آمده است: (اگر کسی تمام روزها را روزه بگیرد، و شبها را به عبادت مشغول باشد، و همه سال به حجّ برود، و تمام مالش را در راه خدا انفاق کند، امّا ولایت اولیاء الله را نداشته باشد، و اعمال خود را به راهنمایی آنها انجام ندهد، بهره ای از این اعمال عائد او نخواهد شد). .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع: آیت الله مکارم شیرازی

ایجاد شده در 1401/04/02

لینک کوتاه