تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه
درباره سوال شما باید به این نکته اشاره کنیم که این مطلب همان شبهه معروفی است که به شبهه آکل و مأکول شناخته می شود لذا با توجه به گستردگی مطلب ما کلیاتی را دراین باب ارئه داده و جنابعالی را برای مطالعات تکمیلی به کتاب های مربوطه ارجاع می دهیم.
مسأله آکل و مأکول از مسائل معضل فلسفه و کلام است که به نام شبهه آکل و مأکول مشهور شده است. این شبهه یکی از شبهات وارد بر معاد جسمانی است اساس شبهه و ایراد این است که هر گاه انسانی، انسانی دیگر را خورد قهرا اجزای خورده شده از انسان، جزء بدن آکل هم خواهد شد حال بعد از مرگ هردوی آنها و حشر مجدد هر دوی آنها این پرسش پیش آید، که آن اجزای خورده شده از انسان مأکول که جزء بدن خورنده شده است حال ضمن اجزای انسان آکل حشر میشود و یا جزء اجزاء انسان مأکول، چون در دو تاریخ جزء بدن هر دو بوده است. «1» حال اگر آکل انسان کافر باشد و آن انسان مأکول، مؤمن باشد، چگونه اجزای مؤمن در بدن کافر و با او زنده میشود و دیگر این که اگر گرگی انسان را بخورد، بر فرض که حشر مربوط به حیوانات هم باشد آیا در روز حشر اجزای انسان جزء بدن گرگ زنده و حشر میشود و یا جزء بدن اصل که انسان باشد. نظیر این شبهه در بدل ما یتحلل میآید که فرضا یک انسان صد سال زندگی کند در این صد سال هزاران بار اجزای بدنش عوض و بدل شده است حال که محشور میشود، کدام بدن محشور میشود بدنی که فرضا معصیت کرده است یا بدنی که عبادت خدا را کرده است چون فرض این است که در زندگی تحولات فکری بسیاری برای او حاصل شده باشد ملا صدرا بعد از شرح و توضیح در باب معاد و دلایل سمعی و نقلی و عقلی گوناگون قایل به اجزای اصلی است و یا عجب الذنب که آن اجزای اصلی از نظر او در تمام طول عمر باقی است و آنچه محشور میشود این اجزای اصلی است که تشخص انسانها از اول عمر تا آخر عمر به همان اجزای اصلی است.
ملا صدرا میگوید نفس انسان از آن جهت که از سنخ ملکوت و نشأه قدرت و قوت است قادر است که اختراع صورت بدون ماده کند یعنی نفس انسان ماده مجرده را بیافریند (صور علمیه) و لکن مادام که نفس متعلق به بدن مادی است، بدن مادی عنصری کثیف که مرکب از اضداد است و آن چه این بدن عنصری محتاج به آن میباشد از جلب منافع و دفع مضار و غیر ذلک از تصرّفات و تدبیرات، آن چه را که نفس این چنینی میآفریند از لحاظ وجودی بسیار ضعیف است و کون آن ناقص است و بر مخلوق او آثار مطلوب مترتب نمیباشد و مخلوق او ثابت و مستقر نمیباشد و بلکه زایل و متغیر است زیرا مظهر آن جرم بخاری در دماغ است و آن دائم التحلل است و دائم التجدد و زوال و انتقال بر حسب اختلاف مزاجهای عضو دماغی، وی میگوید هر اندازه نفس تجرد یابد و کمال مخلوق او که همان صور است از لحاظ وجودی قویتر خواهد شد تا آنگاه که نفس کاملا مجرد شود که دیگر بدون مشارکت بدن صور را میآفریند زیرا نفس بالذات دارای همه حواس است به این دلیل است که انسان در حال خواب میشنود، میبیند، لمس میکند، بو میکند و میچشد، چون خود نفس بالذات دارای همه حواس است و حتی حواس خمسه نفس اقوی و اکمل از حواس بدن است و در واقع حواس[i] خمسه مال نفس است نه بدن و همه این حواس بازگشت میکنند به یک قوه و آن قوه نوریه است که فیاض است به اذن خداوند و به حول و قوت او این حواس گاه بدن در آنها تصرف میکند و گاه نفس، گاه مربوط به بدناند و گاه نفس. و موقعی که از عالم بدن و ماده بازگشت به خود کرد در آن گاه ادراک او نسبت به اشیا عین قدرت او است و بالجمله بعد از انقطاع از کالبد میتواند خلق کند خلق صورت کند، خلق اموری که دارای وجودی قوی هستند.
خلاصه سخن ملا صدرا فرار از پاسخ دادن به شبهه آکل و مأکول است و میگوید نفوس بعد از قطع علاقه از کالبد و بدن مادی خودشان میتواند مطابق رشد و تربیتی که در دنیا داشتهاند خلق کنند، خلق بهشت یا خلق جهنم خلاصه پاسخ او این است که بهشت و دوزخ را نفوس برای خود میسازند و معاد همین است البته ظاهر امر این است که بسیار اصرار دارد بگوید معاد جسمانی است لکن در فصول متعدد جسم را دو قسم میداند، دنیوی و اخروی. بدن اخروی.[ii]برای مطالعه بیشتر شما می توانید به کتاب های زیر مراجعه نمایید:
مجموعه آثار شهید مطهری ،ج4 ،ض 544 به بعد
شرح منظومه ملا هادی سبزواری ،ج5 ،ص 344به بعد
المبدأ و المعاد ملاصدرا با تصحیح سید جلال الدین آشتیانی –جاپ انجمن حکمت و فلسفه (م.ط) ، ص 394 به بعد
شما برای توضیح و مشخص شدن کامل معنا حتما به لینک زیر مراجعه نمایید: .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.