هندوهايى كه جسمشان سوخته مى شود، چگونه عذاب مى بينند؟

بيش تر اجسام وقتى مى سوزند، سوختنشان ناقص است؛ يعنى به كلى و سرا پا نمى سوزند، مقدارى از آن به شكل خاك و خاكستر باقى مى ماند؛ و آن مقدارى كه تبديل به نور و انرژى شده است ـ طبق قوانين دانش امروزى ـ قابليت تبديل شدن به ماده را دارد؛ يعنى هيچ كدام از ماده و انرژى به طور كلى نابود و معدوم نمى شوند.[1] همان گونه كه خداوند براى اول بار انسان را پديد آورد، در قيامت نيز از مجموع خاكسترها و انرژى هاى پراكنده، بدن سوخته شده را دوباره موجود مى سازد. ذكر اين نكته لازم مى نمايد كه، اين گونه اشكالات، اختصاص به سوزاندن بدن مردگان ندارد، با تجزيه و يا طعمه ى حيوانات شدن نيز اجزاى بدن، پراكنده و به صورت هاى ديگر مبدل مى شوند و خالق اول موجودات در قيامت، مجدداً آن را به صورت اول محشور مى گرداند. پی نوشت:[1]. سيد مجتبى موسوى لارى، معاد و فرداى جاويدان، ص 126. منبع: آخرين سفر، رحيم لطيفى، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم (1385) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه