تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
شرح حدیث:هر کس، کم یا زیاد، عیوب و نقایصی دارد.پوشاندن یا انکار، آن را از بین نمی برد، بلکه شناختن عیوب و کاستی ها و تلاش برای رفع آنها، مفید و سازنده است.نخستین گام «اصلاح خویش»، شناختن عیوب است، پس، باید ممنون کسانی باشیم که صادقانه و از روی خیرخواهی عیب ما را به ما بگویند، تا آن را برطرف کنیم، نه این که از آنان برنجیم و هر تذکّر را بر دشمنی و غرض ورزی حمل کنیم.امام صادق(علیه السلام)، از عیبی که توسّط یک برادر به انسان گفته می شود به عنوان «هدیه» یاد کرده است که باید پذیرفت، آن هم با آغوش باز و روی گشاده، نه اخم و ناراحتی.دوست دارم که دوست عیبِ مراهمچو آیینه رو به رو گویدنه که چون شانه با هزار زبانپشت سر رفته، مو به مو گوید(2)کسی به رفع عیوب و اصلاح خود می تواند توفیق یابد که «پندپذیر» و «نقدپذیر» باشد، و گرنه تا به ابد در دامن عیبها، رذایل و خصلت های بد خواهد ماند.برخی صالحان خود ساخته، با دوستان صمیمی خود قرار می گذاشتند که اگر عیب، خصلت ناپسند و عمل نادرستی را از آنان دیدند، گوشزد کنند.این گام، مقدمه خودسازی است.پی نوشت: 1. کافی، ج2، ص6392. نشانی، دهلوی.منبع: حکمت های صادقی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام صادق علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1390) .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.