آیا صحیح است که هنگام دعا کردن نباید به سمت بالا نگاه کنیم و می بایست به دستان خود نگاه کنیم؟ چرا که در جایی خواندم که نگاه کردن به سمت بالا برای چشمانمان مضر است. بنابراین در هنگام دعا کردن آیا باید به کف دستان خود نگاه کنیم و دعا کنیم و یا به سمت آسمان؟

در باره این موضوع بیان چند نکته لازم است. اول. در دعا لازم است که انسان با حالت تضرع و ابتهال درخواستش را بیان کند. دوم. مستحبّ است در قنوت، انسان دست ها را رو به آسمان و پهلوى هم و در مقابل صورت و غیر شست، انگشت هاى دیگر را به هم بچسباند و به کف دست ها نگاه کند.[1] سوم. حضرت صادق (ع) فرمود: کیفیت دست بلند کردن براى دعا آن است که کف دو دست را طرف آسمان بگیرد و دعا کند که آن رغبت است، یا انگشت سبابه (دست راست) را به طرف راست و چپ حرکت دهد که آن تضرع است، یا دست ها را بلند کند مقابل صورت (که سر انگشتان طرف آسمان باشد) و آن تبتل و ابتهال است (که در آن حال آدمى چشم از همه خلق می پوشد و فقط توجه به خدا دارد). و فرمود: هنگام دعا کردن کمال ابتهال را داشته باشید و سعى کنید در آن حال اشک دیدگان بر صورت جارى شود. و سزاوار است براى دعا کننده که با وضو و رو به قبله باشد، و از جمله آداب دعا اختیار کردن جاهاى با شرافت (از قبیل مشاهد ائمه (ع) و روضات امامزاده‏ها و مساجد) و اوقات شریفه است؛ مانند شب و روز جمعه و عرفه و تمامى ماه رمضان و وقت سحرها و وقت آمدن باران.[2] امّا باید توجه داشت این حالاتی که بیان شد در هنگام دعا مستحب است و واجب نیست، بنابر این اگر به این امور عمل نکردیم؛ مثلاً هنگام دعا به سمت آسمان نگاه کردیم اشکالی ندارد.[3] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه