آغاز خلقت کي و چگونه بوده است آيا قبل از حضرت آدم و حوا موجوداتي زندگي مي کردند؟

از نظر علمي براي اين سوال هنوز پاسخ درست و دقيقي داده نشده، سالهاست که دانشمندان بزرگ جهان در پي کشف آغاز آفرينش جهان هستي مي باشند و نظريات گونا گوني در اين زمينه داده اند که همه آنها، يک فرضيه است، خداوند در قرآن به تکرار فرموده: خداوند آسمان و زمين را در شش روز آفريد... کيفيت آفرينش روشن نيست مگر اين که از روايات ائمه کمک بگيريم اما آنچه مسلم است، آفرينش انسان مدت ها طولاني پس از آفرينش زمين و آسمان بوده. (داستان سجده بر آدم هم ملائکه بودند و هم جنها که ابليس از جن بود سجده نکرد). درباره وجود موجودات قبل از انسان نيز، وجود ملائکه و جن و برخي از حيوانات قطعي است، مناسب است در اين باره به حديثي از اميرالمؤمنين ـ عليه السّلام ـ توجه شود. حضرت ـ عليه السّلام ـ در اين حديث خلقت هاي قبل از خلقت حضرت آدم را بر مي شمرد: جابر از ابي عبدالله نقل نمود: از علي ـ عليه السّلام ـ سؤال شد، كه آيا قبل از حضرت آدم، در زمين و آسمان موجودی خلق شده بود كه خدا را عبادت نمايد؟ حضرت ـ عليه السّلام ـ فرمودند: آري، خداوند پس از خلق زمين و آسمان ملائكه را خلق نمود كه بين طبقات آسمان در طيران و پرواز بوده و خدا را تقديس مي كردند. پس در روي زمين نيز جنياني را خلق نمود كه روحاني و غير جسماني بودند. اين جنيان بالدار بوده و در طبقات زمين و آسمان مي پريدند و خدا را تقديس مي كردند. خلق اين جنيان از خلق ملائكه پايين تر بود (يعني از لحاظ نوع خلق، جنيان پائين تر از ملائكه بودند) پس خداوند خلقي پايين تر از جنيان نمود. خداوند موجوداتي را خلق نمود كه روح و بدن داشتند ولي بال نداشتند، مي خوردند و مي نوشيدند. اينان «نسناس» بودند ولي انسان نبودند، نسناس به همراه جن بر روي زمين سكونت داشتند، تا اينكه اين دو گروه يعني نسناس و جنّيان عصيان خداوند نمودند و به فساد و خونريزي پرداختند و حتي خداوند را منكر شدند. به دنبال آن خداوند آن گروه از جنيان مطيع خود را از باقي جنيان و نسناس جدا نمود و بالهاي جنيان عاصي را از آنها گرفت. پس خداوند خلق ديگري نمود غير از خلق ملائكه، جنيان و نسناس. اينان مي خوردند و مي نوشيدند و... . اين گروه همه از جنس مذكر و مرد بودند و زن در ميانشان وجود نداشت و داراي شهوت نبودند. پس از آن كه 7 هزار سال از خلقت جنيان و نسناس گذشت. خداوند ملائكه را از خلق آدم آگاه نمود و در پي آن خداوند زمين را از وجود جن و نسناس پاك نمود و بين جنيان عصيانگر و انسان حجابي ايجاد نمود تا جنيان با انسان همنشين و هم غذا و... نشوند. بسياري از تفاسير خصوصاً تفاسير شيعه از از اين روايت در تفسير آيه 30 سوره بقره استفاده مي نمايند آنجا كه آمده: و اذ قالَ ربّك لِلمائكةِ انّي جاعِل في الارضِ خليفةً قالوا اتَجعلُ فيها من يُفسِدُ فيها و يَسفكُ الدماء.... و آن گاه پروردگارت به فرشتگان گفت: من در زمين جانشينى قرار خواهم داد. فرشتگان چون مى دانستند كه موجودى كه در زمين زندگى مى كند روى به تبهكارى مى آورد، گفتند: آيا در زمين كسانى را مى گمارى كه در آن فساد مى كنند و خون ها مى ريزند با اين گفتار و با تمسك به روايت منقوله از حضرت علي ـ عليه السّلام ـ مي توان چنين برداشت نمود كه قبل از خلقت آدم كه به عنوان انسان كامل و خليفه الله مي باشد، خلقت ديگر شبيه انسان بوده است كه به آن نسناس مي گفتند. اين موجودات ـ چنانچه گذشت ـ هفت هزار سال بر روي زمين زندگي كرده اند. اينكه به چه نحوي زندگي نموده اند و يا به چه زباني با هم گفتگو مي كردند؟ معلوم نيست. ولي اگر بخواهيم كشفيات و بقاياي مانده از موجودات نخستين را به نسناس ارتباط دهيم تا حدودي از وضعيت معيشتي اين موجودات مطلع خواهيم شد. علامه طباطبايي (ره) در تفسير خود وجود موجوداتي، پيش از وجود حضرت آدم ـ عليه السّلام ـ را كه عملكرد آنها بهانه اي در گفتار ملائكه با خداوند باشد را انكار نمي كند. علامه مي فرمايد: ممكن است كه گفته شود اين گفتار ملائكه اشاره دارد و دلالت دارد بر يك مرحله از زندگي پيش از زندگي و خلقت بني آدم. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه