چرا خداوند جهان را آفريد و دوباره مي خواهد از بين ببرد؟

آفرينش جهان ماده مقدمه است براي آفرينش و آزمايش و به كمال رساندن انسان. وقتي هدف حاصل شد، يعني انسان خلق شد و به كمال رسيد( = قرب الهي) جهان ماده از بين مي رود، ولي انسان براي هميشه مي ماند، يعني پس از مرگ وارد عالم برزخ مي شود و پس از انقراض عالم و تمام شدن مدت عالم برزخ قيامت برپا مي شود و انسان ها براي زندگي پايدار و ابدي زنده مي شوند. قرآن مي فرمايد: "اوست كه خلق كرد آسمان و زمين را در شش روز در حالي عرش او (مقرّ فرماندهي) بر آب بود، تا شما را بيازمايد".(1) و فرمود: "اوست كه تمام نعمت هاي زمين را براي شما (انسان ها) آفريد".(2) نيز فرمود: "آن چه را روي زمين است، زينت زمين قرار داديم تا شما انسان ها را بيازماييم كه كدام يك نيكوكارتريد".(3)بنابراين، جهان مادي خلقت از ابتدا براي آزمايش انسان ها و يك دوره گذراي از زندگي آفريده شده بود، نه براي بقا و جاودانگي. جهان ماده، جهان دگرگوني و زوال و نيستي است و قابليت بقا و جاودانگي ندارد، پس باقي نمي ماند، به همين جهت خداوند فرموده كه هر آنچه در زمين است، فاني است.موجودات براي اين آفريده شده بودند كه زمينة آفرينش انسان فراهم شود و بشر آفريده شود تا خدا را عبادت كند و بدين وسيله به كمال نهايي و بهشت برين راه يابد، البته با اختيار خودش. انسان موجود ابدي و هميشگي است. اميرمؤمنان(ع) خطاب به مردم فرمود: "إنّما خُلقتم للبقاء لا للفناء؛ براي ماندن و بقا آفريده شده ايد، نه براي فاني شدن و از بين رفتن".(4) نيز فرمود: "براي آخرت آفريده شده ايد، نه براي دنيا و براي بقا خلق شده ايد، نه براي فنا و نيستي".(5) البته نه بقاي مادي كه كل جهان ماده دچار زوال و فنا است، بلكه حقيقت وجود انسان (كه روح انساني است) هميشه باقي مي ماند.پي نوشت ها: 1. هود (11) آية 7.2. بقره (2) آية 29.3. كهف (18) آية 7.4. غررالحكم، ج 3، ص 75، مادة خلق.5. همان، ص 66.www.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه