با دو نفر به منظور ساخت و واگذارى دو واحد آپارتمان در تهران در طول یک سال قرارداد منعقد کردم. چون کشور در وضعیّت جنگ قرار داشت و احتمال حمله هوایى به تهران بود، خواستار شرطى در قرارداد به شرح زیر شدم: «چنانچه فروشنده به موقع تا تاریخ 1367/9/19 ساختمان را تکمیل نکند و به اتمام نرساند و موجبات تفکیک و انتقال قطعى آن را فراهم ننماید متعهد است علاوه بر ردّ کلیّه مبلغ بیعانه دریافتى، معادل آن را به عنوان غرامت به خریدار بپردازد و علاوه بر آن به ازاى هر روز تأخیر هم مبلغ ده هزار ریال به عنوان خسارت به خریدار بپردازد». متأسّفانه در زمان ساخت، حملات هوایى تهران را هم دربرگرفت و در پى فرار مردم از تهران و تعطیلى کارهاى ساختمانى کسى قادر به ساختمان سازى نبود. لذا تاریخ پایان قراردادمان فرا رسید و با خریداران جلسه اى گذاشتم و خواستار شرط نسبت به قراردادمان شدم. لیکن خریداران به شرط قرارداد راضى نشدند و خواستار آپارتمان بدون شرط شدند. و اینجانب به دلیل جنگ و بمباران تهران و گرانى مصالح ساختمانى که خارج از اراده من بود و نمى توانستم ساختمان را در زمان قرارداد به اتمام برسانم، تنها خود را متعهّد به پرداخت خسارات طبق قرارداد مى دانم. حکم شرعى چه مى باشد؟

با توجّه به وضع فوق العاده اى که بر اثر جنگ پیش آمده، قرارداد مزبور عملاً باطل شده و باید بیعانه آنها به آنها بازگردد. و اگر مى خواهند مصالحه اى در غرامت کنند، با توافق طرفین مانعى ندارد. منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه