سر کنیه اباعبدالله امام حسين -عليه السّلام- چیست؟ نامهاي ديگر امام حسين -عليه السّلام- كدامند؟

در فرهنگ عرب اين گونه رسم بوده و هست كه معمولا هر شخص داراي يك كنيه و يك يا چند لقب مي باشد؛ ائمه معصومين ـ عليهم السّلام ـ نيز اين گونه رسمی داشتند ؛ هنگام نامگذاری فرزندان لقب وکنیه برای آنان انتخاب می کردند ؛امام باقر -عليه السّلام- درباره اين كه چرا هر يك از فرزندان اهل بيت داراي كنيه اي خاص بوده اند ميفرمايد:انّا لَنُكَنّي اُولادَنا في صِغَرِهِم مَخافَةَ النَبزَ اَن يُلحَقَ بهم.[1] یعنی ما براي فرزندانمان در كودكي كنيه قرار مي دهيم از ترس اينكه مبادا در بزرگي دچار لقب هاي ناخوشايند گردند.درباره اينكه چرا «اباعبدالله» به عنوان كنيه براي امام حسين ـ عليه السّلام ـ انتخاب شده است در روايتي آمده است كه اين كنيه را روز هفتم ولادت امام حسين -عليه السّلام- پيامبر براي او انتخاب نموده است به اين صورت كه پيامبر او را در دامان خود نهاد و فرمود: اي اباعبدالله چه بسيار گران است بر من كشته شدن تو.[2]در تواريخ نيز آمده است كه امام حسين -عليه السّلام- بعداً نام يكي از فرزندان خود را عبدالله گذاشتند كه ظاهراً همان حضرت علي اصغر -عليه السّلام- مي باشند كه در كربلا به شهادت رسيدند.[3]البته براي علت نام گذاري امام حسين -عليه السّلام- به اباعبدالله وجوهي ديگر ذكر كرده اند كه به دو نمونه از آن اشاره مي شود:الف: درفرهنگ عرب مرسوم است كه هر كس داراي صفات خاص باشد، در مقام مبالغه وي را پدر آن صفت مي نامند مثلا كسي كه داراي صفت بخشش باشد او را «ابوجواد» مي گويند. امام حسين -عليه السّلام- نيز به دليل اينكه در مقام بندگي خدا امتيازي خاص داشته و در مرتبه اعلي و مافوق انسانهاي ديگر قرار داشته اند او را اباعبدالله خوانده اند، چنانكه خود آن بزرگوار هنگامي كه از اسب بر روي زمين افتادند، فرمودند: «رضاً بقضائِك، تسليماً لِاَمرِك...»[4]ب. اگر سيد الشهداء در كربلا آن گونه جان نثاري نكرده بود و در ميدان سربازي حق تعالي ثابت قدم نمي بود، آئين محمدي از روي زمين رخت بربسته و مردم به زندگي جاهليت كفار برمي گشتند، لذا هر كسي بعد از آن حضرت خداوند را پرستش نمايد و پيروي از پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ و امامان ـ عليهم السّلام ـ را سيره خود قرار دهد، همه به بركت وجود مقدس امام حسين -عليه السّلام- و ايثار اوست «لولاه ماعُبِدَالله و لولاهُ ماعُرِفَ الله» بنابراين ايشان در حقيقت پدر همه بندگان خداست، زيرا پدر به معناي مربي است و او بر اساس آنچه گفتيم بهترين و عالي ترين مربي است.[5]امام حسين -عليه السّلام- علاوه بر كنيه داراي القاب متعددي نيز بوده اند از جمله: الرشيد ـ الطيب‌ ـ الوفي ـ السيد ـ الزكي ـ المبارك ـ التابع لمرضاة الله‌ ـ سيد الشهداء.[6]معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:1. زندگاني امام حسين -عليه السّلام- ـ سيد هاشم رسولي محلاتي.2. بررسي تاريخ عاشورا ـ دكتر محمد ابراهیم آيتي.3. منتهي الامال ـ شيخ عباس قمي.پی نوشتها:[1] . زندگاني امام حسن مجتبي -عليه السّلام- سيد هاشم رسولي محلاتي، ص8، حياة امام الحسن، ج1، ص65.[2] . منتهي الامال، شيخ عباس قمي، هجرت، ج1، ص523.[3] . الارشاد، شيخ مفيد، موسسه آل البيت، ج2، ص135.[4] . مقتل الحسين، مقرم، ص357.[5] . شرح زيارت عاشورا، علي اصغر عزيزي تهراني، ص34.[6] . بحار الانوار، علامه مجلسي، ج43، ص237.منبع: اندیشه قم .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه