ولادت امام زمان

ولادت امام زمان ولادت حضرت مهدی ارواحنا له الفداء در شب جمعه ، نیمه شعبان سال 255 یا 256 هجری قمری بود. پس از اینکه دو قرن و اندی از هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله و آله و سلم گذشت ، و امامت به امام دهم حضرت هادی علیه السلام و امام یازدهم حضرت عسکری علیه السلام رسید ، کم کم در بین فرمانروایان و دستگاه حکومت جبار ، نگرانی هایی پدید آمد . علت آن اخبار و احادیثی بود که در آنها نقل شده بود : از امام حسن عسکری علیه السلام فرزندی تولد خواهد یافت که تخت و کاخ جباران و ستمگران را واژگون خواهد کرد و عدل و داد را جانشین ظلم و ستم ستمگران خواهد نمود . در احادیثی که به خصوص از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم رسیده بود ، این مطلب زیاد گفته شده و به گوش زمامداران رسیده بود. در این زمان یعنی هنگام تولد حضرت مهدی ارواحنا له الفداء ، معتصم عباسی ، هشتمین خلیفه عباسی ، که حکومتش از سال 218 هجری آغاز شد ، سامرا ، شهر نوساخته را مرکز حکومت عباسی قرار داد. این اندیشه - که ظهور مصلحی پایه های حکومت ستمکاران را متزلزل می نماید و باید از تولد نوزادان جلوگیری کرد ، و حتی مادران بی گناه را کشت ، و یا قابله هایی را پنهانی به خانه ها فرستاد تا از زنان باردار خبر دهند. در زمان حضرت ابراهیم علیه السلام نمرود چنین کرد . در زمان حضرت موسی علیه السلام فرعون نیز به همین روش عمل نمود . ولی خدا نخواست . همواره ستمگران می خواهند مشعل حق را خاموش کنند ، غافل از آنکه ، خداوند نور خود را تمام و کامل می کند ، اگر چه کافران و ستمگران نخواهند در مورد نوزاد مبارک قدم حضرت امام حسن عسکری علیه السلام نیز داستان تاریخ به گونه ای شگفت انگیز و معجزه آسا تکرار شد .امام دهم بیست سال - در شهر سامرا - تحت نظر و مراقبت بود ، و سپس امام یازدهم نیز در آنجا زیر نظر و نگهبانی حکومت به سر می برد به هنگامی که ولادت ، این اختر تابناک، نزدیک گشت و خطر او در نظر جباران قوت گرفت ، در صدد بر آمدند تا از پدید آمدن این نوزاد جلوگیری کنند و اگر پدید آمد و بدین جهان پای نهاد، او را از میان بردارند. بدین علت بود که چگونگی احوال مهدی (امام زمان ارواحنا له الفداء) ، دوران حمل و سپس تولد او ، همه و همه ، از مردم نهان داشته می شد ، جز چند تن معدود از نزدیکان ، یا شاگردان و اصحاب خاص امام حسن عسکری علیه السلام کسی او را نمی دید . آنان نیز امام زمان ارواحنا له الفداء را گاه بگاه می دیدند ، نه همیشه و به صورت عادی. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه