نصب فقها از سوي امام زمان (عج) چگونه است؛ آيا خود ايشان با دليل ‏لفظي نصب فرموده‌اند يا به دليل عقلي ثابت مي‌شود كه فقها منصوب ايشانند؟‎

يك وقت است كه با دليل نقلي ولايت فقيه را ثابت مي‌كنيم؛ در اين حالت، خودشان اجازه داده‌اند و ‏نصب فرموده‌اند. اگر مقبوله عمر بن حنظله تام بود، اگر چه سخن امام صادق (عليه‌السلام) است، ولي سخن ‏امام زمان (عج) نيز هست. بيان لطيفي فقهاي ما در اين زمينه دارند. مرحوم صاحب جواهر (رض) مي‌فرمايد: ‏‏«لأنّ كلامهم جميعاً بمنزلة كلام واحد يفسّر بعضه بعضاً»(1)؛ يعني مجموعه سخنان امامان ‏معصوم (عليه‌السلام)، مانند كلام واحدي است كه اجزاء آن، با يكديگر هماهنگ مي‌باشند و هر يك، ديگري را ‏تفسير مي‌كند. در بعضي نصوص نيز نقل شده كه از امام صادق (عليه‌السلام) سؤال كردند كه اگر ما چيزي را ‏از شما شنيديم، آيا مي‌توانيم اين سخن را به آباء و اجداد گرامي‌تان نسبت بدهيم و بگوئيم آنان چنين ‏گفته‌اند؟ آن حضرت فرمود: آري(2).‏‎ ‎بنابراين، اگر كسي خواست ولايت فقيه را به كمك دليل نقلي اثبات كند، مي‌شود گفت كه حضرت ‏وليّ عصر (عج)، فقيهان را منصوب كرده‌اند؛ ولي اگر بخواهيم با دليل عقلي اثبات كنيم، چه از طريق قاعده ‏حكمت باشد و چه از طريق قاعده لطف، چون اراده حتميِ الهي در آن است، اراده معصومين (عليهم‌السلام) ‏نيز كه تابع اراده الهي است، در آن خواهد بود.‏‎ ‎‏‏‏(1) جواهرالكلام؛ ج 26، ص 67 (با اندكي توضيح).‏‏(2) وسائل؛ ج 27، ص 104، ح 86.‏‏‏‏‏مأخذ: ( آیةالله جوادی آملی ، ولايت فقيه، ص 396)‏ .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه