هنوز تعریف پذیرفته شده و کاملی از جنبش های جدید معنوی عرضه نشده است. به عبارت دقیق تر امکان ارائه تعریف دقیق علمی و منطقی به صورتی که جامع و کامل باشد و همه شقوق را شامل شده و و آنرا از دیگر جریانات مشابه مانند صوفیه، بهائیت و.. متمایز کند وجود ندارد. به صورت ابتدایی می‌توان گفت که مجموع گروه‌ها و جریاناتی که هدف یا منش معنوی و عرفانی داشته و آموزه های باطن گرایانه را برای جذب مخاطب تبلیغ کرده اند، به عرفان های نوظهور مشهور می‌باشند که عمده این جریانات وارداتی می‌باشند.

هنوز تعریف پذیرفته شده و کاملی از جنبش های جدید معنوی عرضه نشده است. به عبارت دقیق تر امکان ارائه تعریف دقیق علمی و منطقی به صورتی که جامع و کامل باشد و همه شقوق را شامل شده و و آنرا از دیگر جریانات مشابه مانند صوفیه، بهائیت و.. متمایز کند وجود ندارد. به صورت ابتدایی می‌توان گفت که مجموع گروه‌ها و جریاناتی که هدف یا منش معنوی و عرفانی داشته و آموزه های باطن گرایانه را برای جذب مخاطب تبلیغ کرده اند، به عرفان های نوظهور مشهور می‌باشند که عمده این جریانات وارداتی می‌باشند. هرچند این جریان‌های عرفانی، یکسری آموزه‌های باطن‌گرایانه و معنوی ارائه می‌کنند، اما مسلما با عرفان اسلامی و حقیقی سازگاری ندارند؛ چرا که سیر و سلوکی که در این جریان‌ها ترویج و تبلیغ می‌شود، در تضاد کامل با عرفان اصیل اسلامی می‌باشد که از جمله آن شریعت‌ستیزی و مخالفت با عقل می‌باشد که به شدت در این جریانات عرفان نما، ترویج می‌شود. مهم‌ترین ویژگی‌های این جریانات عرفان‌نما، عبارتند از نادیده گرفتن خدابه عنوان هدف غایی، شادمانگی به عنوان هدف غایی، خردستیزی ومنطق گریزی و شریعت ستیزی وفقه گریزی که در تقابل کامل با عرفان اسلامی می‌باشند که تطابق با فطرت انسانی و عدم مخالفت با احکام و دستورات الهی از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های آن می‌باشد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه