معنی انزع البطین که از صفات مولا علی (ع) هست دقیقا چیه؟ من تو فرهنگ دهخدا خوندم به معنی شکم بزرگ هست ولی پیامبر(ص) که لقب اینجوری به جانشینش نمیده که!

دستگاه تزویر و دروغ خلافت های جعلی و غاصبانه پس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ، اکتفا به جعل فضایل و سرقت و مصادره القاب اختصاصی اهل بیت علیهم السلام برای خود ننموده و برای تخریب چهره جانشینان الهی حضرتش از هیچگونه تهمت و دروغی کوتاهی نکردند و آن چنان تلاش و همت گماردند که شب را به جای روز به مردم قبولاندند. چرخ کارخانه های جعل احادیثشان چرخید و دود آن اسمان آبی تاریخ اسلام را تیره و تار نمود . در فضای غبارآلودی که مردم باورشان شده که اول مومن به پیامبر و وصی و جانشین و باب علمش ، نماز نمی خوانده ، انکار و یا اثبات مطلبی برای سهامداران و وامداران این کارخانه ها ، کار مشکلی به نظر نمی رسید.یکی از تهمت ها و تخریبهای دستگاه فاسد حکومت علیه امیرمؤمنان امام علی علیه السلام ، ترسیم نامناسب چهره ظاهری ان حضرت بود. در روایات متعددی به حضرت امیرالمؤمنین (علیه الصلاه و السلام) لقب "انزع" و" بطین" اطلاق شده است. دشمنان حضرت این دو لقب را به معنای چاق و تاس ، ترجمه کرده اند و در مقام تنقیص حضرتش بر آمدند.برای بهتر روشن شدن مطلب باید کمی جستجو نمود و دقت به خرج داد . ابتدا سراغ لغت عرب می رویم و تعریف این دو کلمه را از لغوییون جویا می شویم:کتاب لسان العرب در ماده نزع می نویسد : نزع به معنای خالی بودن دو طرف پیشانی از مو است ... و یکی از صفات علی علیه السلام بطین الأنزع است و عرب خالی بودن دو طرف پیشانی را دوست مى دارد ، و چنین کسى را به فال نیک مى گیرند و غمم را یعنی کسی که پیشانی و پشت گردنش ( بیش از حد معمول) پر مو باشد ،‌ مذمت می کنند و آن را ناخوش دارند و معتقدند کسی که این گونه است ، فردی پست و فرومایه است ... (1).اما صفت بطین به معنای چاق و شکم دار را در مورد امیرالمومنین و امام الزاهدین چگونه باور کنیم ؟!!واقعا چگونه ممکن است کسی که به گواه تاریخ و به شهادت موافق و مخالف و دوست و دشمن ، غذایش نمک بود و ماست و نان جویی که با زانو آن را می شکست ، شخصی که صبح تا به شب مشغول حفر چاه و آباد کردن زمین بود و شب ها تا به صبح در حال رکوع و سجود ، چاق و فربه باشد ؟!!اما واقعیت چیست ؟انزع و بطین دو لقب از القاب اختصاصی حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام است که دشمنان آنها را نشان نقصان در وجود ایشان گرفته و بر ضد حضرت ترجمه نموده اند .در روایات شریف "انزع "به معنای جدا شده از شرک اراده شده و بطین هم صاحب علم بسیار، که در نص روایت آمده است و معنای ظاهری این کلمات در این روایات مقصود نمی باشد. عَنْ مولانا الإمام عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا صلوات الله علیهما قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ صلوات الله علیهم قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه وآله:یَا عَلِیُّ! إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ غَفَرَ لَکَ وَلِأَهْلِکَ وَلِشِیعَتِکَ وَمُحِبِّی شِیعَتِکَ وَمُحِبِّی مُحِبِّی شِیعَتِکَ فَأَبْشِرْ فَإِنَّکَ الْأَنْزَعُ الْبَطِینُ مَنْزُوعٌ مِنَ الشِّرْکِ بَطِینٌ مِنَ الْعِلْمِ.(2) مولای ما حضرت امام رضا صلوات الله علیه از آباء گرامش صلوات الله علیهم از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نقل میکند که رسول خدا صلوات الله علیه وآله فرمود:یا على! خداوند تو و خانواده و شیعه ات را و دوستان شیعیانت و دوست دوست شیعه تو را بخشید، مژده باد که تو انزع البطین هستى (انزع یعنى) از شرک جدا شده اى و پر از علم هستى (معنى بطین).سبط ابن جوزی از علمای اهل سنت می نویسد :(ویسمى ( علی علیه السلام) البطین ، لأنه کان بطینا من العلم ، وکان یقول علیه السلام : لو ثنیت لی الوسادة لذکرت فی تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم حمل بعیر . ویسمى الأنزع لأنه کان أنزع من الشرک.تذکرة الخواص ( از منابع اهل سنت ) ـ سبط ابن الجوزی ـ ص 16 ، چاپ مؤسسة اهل البیت علیهم السلام ـ بیروت ، لبنان ـ ، سال چاپ : 1401 ه .ق ،‌ 1981 م .سبط ابن جوزى می گوید :از آن رو که باطن علی علیه السلام سرشار از علم بود ، به ایشان بطین گویند . ایشان می فرمود : اگر کرسی درسی برایم می بود در تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم برابر یک بار شتر مطلب می گفتم . و از آنجا که علی علیه السلام از شرک بریده بود ، او را انزع گویند.برگرفته از پایگاه سبطینپی‌نوشت:1-ابن منظور در ماده (نزع) می گوید :و النزع : انحسار مقدم شعر الرأس عن جانبی الجبهة ،... وفی صفة علی ، رضی الله عنه : البطین الأنزع . والعرب تحب النزع وتتیمن بالأنزع وتذم الغمم وتتشاءم بالأغم ، وتزعم أن الأغم القفا والجبین لا یکون إلا لئیما ...لسان العرب ـ محمد بن مکرم بن منظور الأفریقی المصری ،‌ متوفی 711 ، ج 8 ، ص 352 ، ماده :‌ نزع ، چاپ اول ، ناشر :‌ دار الصادر ـ‌ بیروت ـ چاپ 15 جلدی .زبیدی نیز در تاج العروس در ماده ( نزع ) به این مطلب تصریح می کند :وهو انحسار الشعر من جانبی الجبهة ، ... وفی صفة علی رضی الله عنه : " البطین الأنزع " والعرب تحب النزع ، وتتیمن بالأنزع وتذم الغمم ، وتتشاءم بالأغم ، وتزعم أن أغم القفا والجبین لا یکون إلا لئیما .تاج العروس من جواهر القاموس ـ محمد مرتضی الحسینی الزبیدی ،‌ متوفی 1205 ، ج22 ، ص 245 ، ماده نزع ، چاپ 40 جلدی ،‌ ناشر :‌ دار الهدایة .نزع به معنای خالی بودن دو طرف پیشانی از مو است ... و یکی از صفات علی علیه السلام بطین الأنزع است و عرب خالی بودن دو طرف پیشانی را دوست مى دارد ، و چنین کسى را به فال نیک مى گیرند و غمم را یعنی کسی که پیشانی و پشت گردنش ( بیش از حد معمول) پر مو باشد ،‌ مذمت می کنند و آن را ناخوش دارند و معتقدند کسی که این گونه است ، فردی پست و فرومایه است ...همو در ماده (شرص) می گوید :وفی حدیث ابن عباس : ما رأیت أحسن من شرصة علی هی بفتح الراء الجلحة ، وهی انحسار الشعر عن جانبی مقدم الرأس لسان العرب ج7 ، ص 46 ، ماده شرص ؛ النهایة‌ فی غریب الحدیث و الأثر ـ‌ ابن أثیر ـ ج2 ، ص459 ، ماده شرص ،‌ ابن اثیر بعد از نقل این حدیث می گوید :هکذا قال الهروی : هروی نیز چنین گفته است ؛ الفائق فی غریب الحدیث ج2 ، ص 237 ، ماده : ‌شرص ـ محمود بن عمر الزمخشری ، متوفی 538 ـ ، ناشر : دار المعرفة - لبنان ، چاپ دوم ، تحقیق : علی محمد البجاوی ـ محمد أبو الفضل إبراهیم .در حدیثی ابن عباس می گوید :شرصه ای (خالی بودن دو طرف پیشانی از مو) را به زیبایی شرصه علی (علیه السلام) ندیدم ( دو طرف پیشانی علی علیه السلام که خالی از مو بود بسیار زیبا جلوه می نمود و پیشانی هیچ فردی را به این زیبایی ندیدم) ابن منظور در ادامه می گوید :شَرصه : به معنای جلحه می باشد و جلحه به معنای خالی بودن دو طرف پیشانی از مو می باشد .2- عیون أخبارالرضا علیه السلام، ج 2، ص47-- بحارالأنوار (ط-بیروت)، ج 27، ص79-- بحارالأنوار (ط-بیروت)، ج 35، ص52-- بحارالأنوار (ط-بیروت)، ج 65، ص101-- إرشاد القلوب إلى الصواب (الدیلمی)، ج 2، ص258 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه